eğer bir gün içimizdeki o "muzip ergen" yok olursa, yaşama sevinci de o anda cızlamı çeker. onun için "içimizdeki muzip ergen" ateşi ilk yakan insanın yaptığı gibi sürekli kutsanmalıdır.
Şahsımda olandır. Ne ileri gidip yetişkin olabiliyorum ne de çocuksu kalabiliyorum. Arafta gibiyim. Bir tarafım olgun bir tarafım muzip ergen. Değişik bir yaş.
