coşan ve bazı derneklerin kınamamasından dolayı sitem eden yazarların hala daha gerçeği görmediği sorunsalının konuya yansımış halidir.
bu kıyımdan şu sonuç çıkarılmalıdır ki; makamı mevkiisi ne olursa olsun bu ülke vatanı satanlara, dini pazarlayanlara ve hainlere tarihin hiç bir sayfasında izin vermemiştir. ve vermeyecektir de.
evet idam edilen kişiler, günümüz şartları ile karşılaştırıldığında aslında sütten çıkmış ak kaşıktır ama o günün şartlarında gerek hukuk'a ve gerek eğitime ciddi darbeler indirmişlerdir.
belki de sözlükte konu edilen derneklerin bu günü anmamasında ki en büyük etken yapılan hainlikleri unutma isteğidir.
