neredeyse bir saat süren soundchecke rağmen rezalet bir ses sistemiyle,pek de anlaşılamayan bir konser olmuştur.hayvani bir setlist piç edildi.ama herşeye rağmen beyazlar içinde efsaneyi yeniden görmek,tokat gibi gelen (bkz: holy war)s& (bkz: hangar 18) ı salyalar akar bir şekilde izlemek (bkz: symphony of destruction) nakaratında megadeth,megadeth..we love you megadeth diye bağırmak,gözyaşları içinde (bkz: a tour le monde) ve (bkz: in my darkest hour) a bağıra bağıra eşlik etmek müthiş bir duyguydu.
