sabah yineleyen ve beni uykudan kaldıran deprem oldu birkez daha ama bu sefer "artçıdıııır" diyerekten yataktan bile kaldıramamıştır. ama paranoya ya ramak kaldı sanki.
saat 2 ye doğru yatağımda uzanmış, hayatın acı yanlarını sorgularken hissettiğim ilk deprem. diğerleri ufaktı, pek hissetmemiştim de bu deprem harbi taşaklıydı. sonra koyver götüne gitsin, öleceksek depremden ölürüz tribine girip uyumaya çalışmışımdır.
ankara depreminden öte depremleri demek daha mantıklı olucaktır. ilkiyle birlikte kayıtlara göre 55 deprem olmuştur. az önce de sağlam bir sarsıntı oldu fakat herhangi bir bilgi bulunmamaktadır.
bu depremden sonra bünyede sürekli bir sallanma vuku bulmuştur.caddeden kamyon geçse,kapı sert kapansa,alt kattakiler masanın yerini değiştirse kafa beyin dönmeye başlıyor.
yatakta desen zaten sabaha kadar bi titreşim böyle. nedir kim arıyor beni de ben titreşime almışım? bunlar bir mesaj mı ?
bu depremin çok güzel bir ders verdiği aşikardır. en azından bene .. 17 ağustos depremini yaşayanları çok çok iyi anladım. evet geç oldu biraz ama güç olmadı.. başa gelmeyince bilinmiyor bazı şeyler..
deprem falan denince aklıma gelen elim olay. gecenin bir yarısı bilgisayarın başında otururken 25 saniye kadar monitörle karşılıklı titreşmem şeklinde vuku bulmuştur, duvarlar kapılar da fena zangırdadıydı. 20 saniyeden sonra baydım, "e hadi yıkılmıyoz mu?" diye sordurdum, sonuç çıkmadı. evet 25 saniye boyunca salak salak titreyip durdum.*
