böyle garip.
mutlu değilsin, mutsuz da değilsin.
eksiklik var ama.
30'a yaklaşıyorsun, ama yok ben daha gencim 26 büyük sayılmaz ki tarzında kendi kendine konuşursun.
en çok da arkadaşlarının 3-5 yaş aralığında olan çocuklarını görünce ben ne yapıyorum sorgusu yaşarsın.
tüm buhranları kenara atmış, toz pembe gençliğin silindiği, her olaya gerçekçi bakıp sonuca adapte olan bir yaştır.
anneniz size eş adaylarını gösterirken veya "hayırlı bir kısmet bulup evlenseydin" derken, bir kaç sene önceden kalma kalp sancınız arada bir yoklamaktadır.
dante gibi ortasına ne kaldı ömrün telaşı sarar her bi yanınızı.
kendini yorgun hissetmektir, enerjinin bittiğini , yeni bir arkadaş bulmak için uğraşmıyorsun ve insanlara eskisi gibi güvenmiyorsun,artık herşeye üzülüp,sevinmiyorsun. 26 yaş yolun yarısı değilse bile başlangıcı be usta.
