Ev, araba ilerde birlikte çalışılıp da alınır bu yüzden bu bir erkeğin özelliği değildir. Iliskiye başlama ölçütü olamaz yani.
Önemli olan o erkekle birlikte mücadele edip çalıştığında birlikte ev araba alabilecek zeka ve sorumluluk duygusu var mı?
Birlikte sıkıntı çekilecek karaktere sahip mi?
Gerisi foss.
çok gereksizsiniz keşke hiç evlenemeyip üreyemeseniz de şu genlerimizdeki kasıntılı ve ev, iş, araba üçlemini tamamlayınca bi bok olduğunu, hayattan geriye kalan tek beklentinin evlenme olduğunu sanan tarafımız böylece yok olur dediğim, muhtemelen bu yüzeysellik yüzünden yalnız olan erkeklerdir.
Bizlerden yaşlı olanlara bu yüzden daha çok saygı duyuyorum. Şu an evliliğin yürümesi için araba, ev ve iyi maaş şart diye düşünülüyorken eskiden durum çok farklıymış. Sadece küçük tüp, perdemiz ve yatağımız vardı diyen yaşlı çiftler 40. Yıllarını devirirken maddi olanaklara şartlanmış ve evliliğin bu olanaklar ile devam edebileceğini sananlar o çok maaşlarının yarısını eski eşlerine nafaka olarak sunuyorlar. Param var gel diyorsan, parası var gideyim anlayışı ile karşılaşırsın. Net.
neden bilmem eskilerin anlattıkları geldi aklıma bu başlığı görünce. "biz evlendiğimizde hiçbir şeyimiz yoktu, iki tava bir kaşıkla evlendik. yerde yatardık. çalıştık didindik her şeyi birlikte yaptık çok şükür." vs.
yani, evlenmek için bir evi, bir arabası ve iyi bir maaşı olması gerektiğini düşünen erkek; evleneceği erkeğin bir evi, bir arabası ve iyi bir maaşı olması gerektiğini düşünen kadın kadar hatalıdır.
hem kadınların para pul merakından şikayet ediyorsunuz, hem de onların öncelikleri için bu kadar çırpınıyor; sevmeyi, evlenmeyi en sona bırakıyorsunuz. ironik...
