insanı heyecanlandıran durumdur. okul bitmiştir, işin gücün vardır. unutmuşsundur yani 0.7 kalemi. an gelir işinden sıkılırsın bi gazla bi daha hazırlanayım lan şu kpss'ye dersin. işte o an 0.7 kalemi eline alırsın. istersin ki ucu hemen bitsinde yeni uc takayım takarken kırılsın içinde. sonra kalemin başını söküp iğneyle kalan ucu içinden çıkarmayı hayal edersin. güzeldir 0.7 kalem ama 26 dan sonra gelen gazında taa ..mına koyayım. geçti be 0.7 ısrar etme bizden geçti.
bu yıl yaptıgımdır. ele alındıktan sonra fark edilir aslında ne kadar özlenmiş oldugu ama artık ucu kırılmıyor ve ucu bıtmıyor eskisi gibi, bıtsede yenisini taksam diye bakar durursunuz.
insanın buyudugunu anladıgı anlardan bir taneside bu sanırım elimize ayar gelmiş bastırsakta kırılmıyor ucu.
bitmiyor.
kalem kaybolmuyor.
bu kalemle eski hatıralar duşunuldukce yıların kalem tutusunuzu bile değiştirdiğini anlıyorsunuz.
