anlatacaklarım birebir yaşanmıştır.
lise birdeyim o zamanlar. ortaschool arkadaşlarımla buluştum kahvede oyun oynuyorduk. ligin ilk haftasıydı. fenerbağçe aldığı bu yenilgiyle lige başlamadan havlu attı. zaten oldukça sonlarda bitirdi ligi.
ama hafızamda kalan en ilginç konu aydın teknik traktörüne * mikrofon uzattılar ne dese beğenirsiniz. bu daha bizim gerçek gücümüz değil iler ki zamanlarda daha iyi olucaz.
ulan adam bir elhamdulillah der be. karşında fenerbahçe var ligin ilk haftası fark atmıssın mütevazi olsana.
(bkz: ulan bendeki de ne hafızaymış be)
edit: tamamen nesnel bilgiler içeren bu entry'i kötüleyen fenerli eksi oycular
hatamı düzeltebilirse sevinirim. değilse, seri eksi oy veren ibne nickli yazardan tüyolar alabilirler.
benim tam olarak 1 yaşına girdiğim gün oynanan maçtır. bir beşiktaşlı olarak skor beni çok sevindirmiş ve 1 yaşındayken 'mutluluk yarınlara kaldı, gördün mü fener ananın....' türküsünü bağıra bağıra söylemişimdir rivayetlere göre.**
