üzücü bir durumdur. bir çok sebebi olabilir bu durumun fakat durumlar pek de önemli değildir. sadece bir hiçsinizdir. üzgün ve mutsuzsunuzdur fakat çevreye gülücükler saçıyorsunuzdur. saçlarınıza ak düşmüştür fakat hala çocukça davranıyorsunuzdur. hayat yıpratmıştır sizi. bir gün her şeyin düzeleceğini umut ediyorsunuzdur, bunu hakettiğinizi düşünüyorsunuzdur fakat en ufak bir ışık da göremiyorsunuzdur. muhtemelen de sahilde veya başka bir yerde tek başınıza yürüyorsunuzdur. arkadaşlarınız vardır fakat yalnızsınızdır yine de. birçok kişi tarafından ''daha dur bakalım yaşın ne başın ne yolun başındasın, gençsin'' telkinleri almışsınızdır muhtemelen ama tatmin olmamışsınızdır. ne mi yapmanız gerekiyor? bilmiyorsunuz değil mi? ben de...
öffff çok sıkıcı gelmiyor mu bu muhabbetler. "çok acı çekiyorum ama hep gülümsüyorum" "gülümsemem bir maske, acılarımı saklıyorum ardında" kafası. niye acı çekiyorsun diye sorulsa bir cevabı yok. işte buna varoluş acıları deniliyor. neden var olduğunu kavramaktan yoksun bünyelerin çekeceği bir acı.
peki ama 25 yaşına gelip, neden bir hiç olarak görür insan kendisini? çünkü yaşam amacı yoktur. çok acınası bir durum.
15 yasinda koca bir pic olmaktan kat ve kat iyi birseydir. saka bir yana cogu dusunen akli basinda kisilerin kullandiklari cumledir bu. cunku gercekten oyledir de ornegin ben 22 yasinda koskoca bir hicim, neden mi cunku ben yillardir istedigim yerlere gitmeye calisirken hep istemedigim sekilde geri geldim, cunku ben aileme en ufak bir sekilde dahi yardimci olamadim, cunku ben hayatimda ki herseyi gozumu kirpmadan bir cok kez sildim attim, cunku ben....vs vs. senin tek hatan yalniz degilsin dostum bir cok koca hic'le berabersin..
insanın kendinin bir hiç ve ya bir hep olduğunun farkına varması için öncelikle tek başına kalması gerekir. Biz ne yazık ki Türkiye şartlarında evlenip yuva kuruncaya kadar aile adlı prangadan kurtulamıyoruz.
Üniversiteyi iyi kötü bitirdikten sonra kendini aileden kurtaracaksın ve yalnız başına hayatta kalabildiğini fark ettikten sonra bu dünyadaki yaşama amacını anlayacaksın. Sen bir hiç değilsin. Kendini beslemek, yaşamak ve soyunu devam ettirmek gibi güdülere sahip bir insan populasyonunun bireyisin. Bunları yapamadığın vakit ancak bir hiç olduğunu kabullenme vaktidir.
