zorunluluklar biter, iş bulunur çalışmaya başlanır evden işe işten eve gidilir gelinir. kiradır, ütüdür, yemektir uğraşmayan insandır, "evlen ulan!" baskılarına "yeaa evdeki rahatı bozar mıyım" haklı tepkisini verir. "olum işyerine yakın ev tutalım hem öğrencilikteki gibi yaşar takılırız" akıl çelmelerine kanmaz, yemektir bilmemnedir gibi olayları tehlikeye atmaz, boşuna kira mira masrafa girmez böyle de akıllı, iktisatlı insandır. hatta günde ikibuçuk saat servis çilesine bile katlanır, sabırlıdır. alkol alınıp geç gelinen gecelerde anahtarla girip görünmeden uyunursa problem çıkmaz, yuvarlanır gidilir böyle. bi de bi daha söyliyim,
Ama bizim evdekiler rahattır yani, hacı gerek yok aslında, iyi yani. çok sorun olmuyor be aga. Hayır ağlamıyorum ben. Tamam ya yok bir şey siz geçin içeri.
Sıradan insandır. 25 yaşında bir insandan ne bekliyordunuz ? Her 25 yaşına gelenin 4 bin lira maaşı evi arabası felan mı var sanıyorsunuz ? Evli değilse benim gibi ayrı eve çıkmasın gerçekten tavsiye etmem.
işini bilen insandır. şartlar uygun olduğu için değerlendirmiştir. bazen 2 kira 2 elk su doğalgaz telefon faturasına ne gerek var, hem ailemle mutluyum der işi pişkinliğe vurur. bekar olduğu için bunu devam ettirme azmi ile olmadık işlere girer karşı cinse kulp takmada ustalaşırlar.
babaların en büyük gelir düşmanı olan pezevenglerdir. eşşek kadar olmalarına rağmen hala bir s*ke derman olamayan tayfadır. 86-88 yıllarında doğan tayfanın bulunduğu güruhtur.
babasının kendisine hala çikolata gofret getirdiği insandır. soruyorum " baba sen 25 yaşındayken dedem sana gofret getirdi mi hiç" diye gülüp geçiyor. babalık böyle bir şey olsa gerek.
not: babam 25 yaşında iken beş yaşında çocuğu vardı yani ben vardım. ayrıca evet işssiz güçsüz kpss ye hazırlanan ailesi ile yaşayan 25 yaşında bir herifim.
Üniversiteyi bitirmiş, ailesinin yanına dönmüş insandır. Askere gitmeyi planlamaktadır, ondan önce bir kursa başlamıştır. Askerden geldikten sonra da, ayrı eve çıkma gibi bir düşüncesi yoktur. Kısacası benimdir .
