belki de, 25 yaşında hala bayram harçlığı beklemektir. hiç bayram harçlığı alamadan büyümüş gencin içindeki çocuğun fütursuzluğudur belki, kimbilir...
akla, marquez'in güzel öykülerinden birinin kahramanı olan albayı getirir. emekliliğe hak kazanmış olmasına rağmen emekli maaşı alamayan, ömrünün son demlerini, sosyal güvenlik kurumundan gelecek mektubu beklediği istasyon ile evi arasında mekik dokumakla geçiren ve maaş alamadan ölen albayı...
eli öpülen babanın veya annenin yada büyüklerin, öpülen elin cebe doğru bir manevra yapabilme ihtimalini düşünmek veya düşlemek.bu hareketi insan ancak kendinden küçük birine bayram harçlığı verdiği zaman beklemeyecektir sanırım.
