24 yaşında üniversite 2. sınıfım. Kaybettiğim seneleri de karşı cinse, içkiye, partilere falan harcamadım. Bayağı depresyon içerisinde sürekli sigara içerek, kendimi geliştirmeden mal gibi durdum. Evet.
Kendini kandırmamayı başarmış olmak anlamına gelir dolaylı yoldan da olsa. Çünkü bir şeyi başarmayı istemek için evvela o şeyin bir anlamının olduğuna inanmak gerekir. Gereken değer yüklemesi yapıldıktan sonra o yolun yolcusu olunur.
Aslında her başarı aynı zamanda başarısızlık sayılabilir. Mana arayışında olan insan, yolculuğa en az bir mananın ön kabulü ile başlıyorsa, nihayetinde elde edilen de aldanılanın ta kendisidir. Hakikatin içinde olmayan bir başarı, oyalanma vesilesinden başka bir şey değildir.
Hiçbir şeyde başarılı olamadım diye üzülmeyin; 'neden' sorularına cevabı olmadan bir şeylerde başarıyı kovalayabilecek kadar kendini kandırmış ruhsuzlar ordusuna katılmadığınız için farklı hissedin.
Üniversite bitiyor bakalım, biz 2-3 sap (nükleer enerji mezunları) bir iş bulabilecek miyiz? En azından yurt dışına çıkarım ama hiç istemiyorum açıkçası. Gidecek durumum da yok ki...
