insanı bi umut yaşatır derler. bi umutta öldürür. sezon başlarken kurulan hayaller, transferler, kenetlenmiş camia, başkanını uzun zaman sonra alkışlayan taraftar vs vs. derken hepsi uçup gitti. aşkımız ruhsuz paralı askerlere değil. armaya ulan armaya.
beşiktaşlı futbolcuların daha sahaya çıkmadan kafalarında bitirdikleri maçtır. ayağına top gelmeden iki adım hareketlenen boşa kaçan tek futbolcu yok. tamam, ilk maçta olay bitmiş olabilir büyük oranda da bu pes etmişlik nedir, daha ilk 3 dakikada aptalca gol yemek nedir? sana kendi sahanda 4 atan şu takımdan transfer edeceğin kaç kişi var?
onlarda olup sende olmayan zannedersem disiplin ve işine saygı. bunlar olmayınca başarı da olmuyor demek ki.
bu maçta, beşiktaş'ın yegane taktiği gol atmak olmalıdır. elinde hücum gücü yüksek yıldızlar bulunduran, kaybedecek hiçbir şeyi kalmamış bir takım fark yemekten korkarak oynamamalı. zaten şampiyonlar ligi rekoru* beşiktaş'ın elinde. bu maçta dinamo kiev'den 5 gol yesen ne olur? allah ne verdiyse saldırın işte. başka türlü kiev'den çıkıp manchester'a gidemezsiniz. gerçi dinamo kiev'den kendi sahasında 4 yiyen bir takım için machester city ile karşılaşmak ne kadar hayırlı olur, onu da bilemiyorum ama neyse. sonuçta belki aris de man. city'i eler.
her ne kadar inönü stadyumundaki ilk maç 4-1 beşiktaş'ımın yenilgisiyle sona ermişse de, izleyeceğim, yine ve her zamanki gibi takımımı destekleyeceğim karşılaşmadır. ne olacağını kim bilebilir, belki bir mucize olur ha? ben de biliyorum ki bu çok ama çok inanılmaz, ama mucizeler zaten inanılmaz değil midir?
Kiev inönüde 4 atıcağını rüyasında bile göremezdi. Ama attı.
Beşiktaş fenerbahçe maçında 2-1 den sonra fark olur derken maç 2-4 bitti.
Örneklere bakarsak sikilen hep biz olmuşuz.
Ama mucizeler vardır, onlara inanmak gerekir.
Beynim ne kadar da "bi siktir git ya" dese de kalbim neden olmasın diyor.
Ve ben inatla kalbimi dinliyorum.
Neden olmasın ?
