nedense 24 yaş, bir insanın potansiyelini en iyi kullandığı, hayatının en verimli ürünlerini verdiği zaman dilimi olarak kaydolmuş zihnime.
şimdi 24 yaşındayım. Allah'a değerli bir şeyler ortaya koymam için dua ettim. Allah da bana bir fırsat verdi. ama üşengeçliğim yüzünden bunu geri tepmek üzereyim. inşallah öyle olmaz. inşallah kariyerime başarılı bir şekilde giriş yaparım.
daha önümde 3 yıl olan yaş. merak etmiyor değilim ama sanırım güzel bir his olurdu. ama tabi o ana kadar yaptığım şeyler beni tatmin ettiyse.
bir sigara yakılmalı geçen yıllara.
insanı hayatla yüzleştiren bir yaştır kendileri, ilerde şu ve veya şunları “yaparım,çözeriz,hallolur” vs gazıyla yürüyen bünyelere “kardeş bu dünya böyle fazla şeyapma istersen” gerçekçiliğiyle yanıt verir bundan dolayıdırki biraz heves kırar.
artık kıça bir şey dayanmıştır. kaçacak yer aranır. bu genç yaşımda işsizlik ve parasızlıkla boğuşuyorum. askerlik bitti her şey yeni başladı 4 aydır işsizim.
