sayılan sebepler depresyon belirtisidir, mutsuzluk değil. karıştırmamak gerekli ve tedavi olunmalıdır. aksi halde 24 yaşında mutlu olabilen adam gariptir zaten. mutsuzluk ve depresyon çok farklı şeylerdir velhasılı, birisi hastalık, bir diğeri süreli duygu halidir.
20 yaşına merdiven dayamış olunca da değişmeyen ruh halidir. Acaba ben mi hayattan zevk alamıyorum diye sordurtur çoğunlukla.
edit:cinsiyete de bağlı olmayan durumdur.
Üniversitede 6. Senem, 1 yıl da geç kazandım. Arkadaşlarım hep makamlı mevkili, sevgilim de yok, yazın zona geçirdim şu an 24 yaşında ve mutluyum lan ben.
Edit: hea birde sabah 2 sınavım var, ağır grip geçiriyorum ve kendi geçimimi kendim sağlıyorum üç hafta oldu nerdeyse hiç iş yapmadım. Yüzümde sebepsiz bir sırıtma hala mevcut.
psikolog hemen hipnoz edip düzeltiyor. denendi onaylandı. bak berbat bir hayatın var hepimizin öyle. 3000 lira maaş alanlardan bahsetmiyorum. bir psikoloğa gidiyorsun hafif taşaklı. 500 liraya neyi unutmak istiyorsan unutturuyor. unutkansan tedavi ediyor. Özgüvenin yoksa seni general yapıyor. adamlar manyak gibi okumuş. sen ne istiyorsan onu yapıyor. silktiret şimdi elindeki kitabı, yak amk hepsini. git bak kardeşini dinle. o deli doktoru dedikleri müthiş şahıs seninle konuştuklarını da kimseye anlatmıyor. git her şeyi anlat ben mutsuzum de. bilmiyor musun nedenini o bilir. ballandırdım o kadar. yarın ilk iş randevu alıyorsun hadi bakayım.
kesinlikle hata yapan insandır.
sebebplerieni kendimce acıklicam, tamam 24 e ebesininki kadar cok var ama olsun.
+seni mutsuz eden şey sonsuza kadar süremez
+bi gün öleceksin mk, klasik ama müthiş bi gerçek, seni üzen bişeyin olması komik
+asgari düzeyde yaşamı kabul et, daha sonra tekrar incelersin bu konuyu
+buda klasik, kimseden bişey bekleme,zaaflarını kabullen.
+dünyada sana bakış açısı olan 1 insan vardır sadece, daha fazla olamaz, çünkü her insan localdir.
+aklını yönetmeyi bilmesiin.
Bir sene suren mutsuzluk tipidir.
Genelde üniversite bitmiş iş bulma telaşı ve hayatın hafiften hafiften dayattığı zorlamalara karşı tutum geliştirmeye başlandığı dönemdir.
Bir de buna psikolojik ve fizyolojik ihtiyaçların tatminsizliği eklendiğinde ortada tatından yenmeyecek bir mutsuzluk çıkıyor.
Gençliğin en verimli dönemleri bir kaybeden haleti ruhiyesinde geçiyor.
