sanıyorum 24 yaşındaki insanların yaşadığı ortak duygudur. 24 yaşındaysanız hayattan ve insanlardan nefret edersiniz. okulu yavaş yavaş bitirmiş, iş hayatına adım atmaya başlamışsınızdır. okulda da yeterince nefretlik insan görmüş olmanıza rağmen insanların iş hayatında bir de çıkarların içine para girince ne kadar çirkinleştiklerini hayretle ve nefretle izlersiniz.
30 yaşına yaklaşmanın verdiği nefrettir o.kaz ayakların mimik çizgilerin,alnında ki kırışıklıklar belirginleşmeye başlamıştır artık.aynada kendine ben de yaşlanıyorum yavaştan diye söylenmeye başlamışsındır.bu yaşa kadar neler için üzüldüğünü basit şeyleri ne çok kafana taktığını düşünür aksine kendini sevmeye,değer vermeye başlayıp etrafını önemsememeye doğru yol alırsın.benim için 24 yaş budur.
