pentagram: eskilerden çalarlar umuduyla gittim, eskilerden give me something to kill the pain, lions in the cage, gündüz gece ve uzun ince bir yoldayım çalındı. bir de gökalp ergen dün hasta mıydı bilinmez ama şarkının ortasında nefesi falan kesildi, seyircilere attı topu. şu bir gerçek ki murat ilkan'ı aradı gözler. gene de give me something to kill the pain ve lions in the cage'i dinlemek güzeldi
arch enemy: konserin bahtsızlarıydı bunlar. ses sisteminde ki bir sıkıntı nedeniyle ilk 15 dk kulaklıktan dinliyor gibi arch enemy dinledik, mavi saçlı kızımız kendini yırtarken biz izleyiciler mixer'ın başında ki herifleri yuhaladık. allahtan bir süre sonra düzeldi de biraz kulağımızın pası silindi, arch enemy'de bu tepkiyi üstlerine alınmadı. ama gözler harıl harıl angela gossow'u aradı o ayrı.
manowar: 1 saat bekledikten sonra çıktılar sahneye. şirket bir ses faciası yaşamak istememiş olacak ki baslar ve ses sonuna kadar açıktı. kickler, basslar içimizde yankılandı. ilk başlar da bildiğimiz manowar yoktu, ta ki the lord of steel'a kadar. sonrası gerçek manowar'u gösterdi bize. en iyi performanslar bana göre heart of steel*kingdom comehail and kill ve black wind fire and steel'dı. eric adams'da 20 yıl önce neyse bugün de o. gerçek bir efsane, canlı görebildiğim için kendimi şanslı saydığım adamlardan. konserin sonlarında doğru joey demaio reyiz de yarım yamalak konuşmasını yaptı, bol bol hassiktir dedirtti. ama sonda soma'da hayatını kaybedenlerle ilgili söyledikleri takdire şayandı.
konserin seyirci kitlesi enteresandı. yaş ortalaması her ne kadar yüksek de olsa 15-16 yaşında ki çömezlerden de vardı bol bol. biranın çoğu suydu tabi ki, ona girmeye bile gerek yok.*
arch enemy de yapılan ses katliamı olmasa daha da iyi olabilecek ama yine de mükemmel bir konserdi.
fallen'ın adını daha önce hiç duymamıştım ama cidden iyi grupmuş artık dinlerim sık sık.
kırmızı sahneye çıktığı zaman millet ölüydü gördüğüm kadarıyla, zaten çok iyi değillerdi bence ama 1.5 saat de kaldılar fazla gereksiz.
pentagram iyiydi her zamanki gibi, bi ara parça aralarında seyirciyle konuştuğu zaman sesi gelmedi. tigris introlu bir parçasında iyi coştuk pogo döndürdük vs.
arch enemy'nin yeni vokali torrent'e sızan albümdeki gibi çok kötü değildi ilginç bir şekilde sıçmadı* gayet livelarda güzeldi. tabi bir angela gossow değildi, ve ses sistemi faciasına iyi sövdüm 6 parçadan 4 ü katloldu, dead eyes see no future da dahil buna. yuhalamaya giden ilk insanlardandım, seni ailene müjdeleyeni sikeyim mikserdeki ibnetor seni. manowar headliner olduğu zaman kısılmasını istiyor diye de duydum ama bu fazlaydı bilemedim şimdi. nemesiste iyi pogo döndü yalnız. ama bir we will rise duymak isterdim.
ve manowar, önceki felaketten sonra sesi köklediler, coştuk sayelerinde sağolsunlar joey demaio reyiz bu kez baya bir türkçe yardırdı "manowar gelmeyecek dediler, manowar bitmiş dediler, hassiktir ordan" demesine önce koptum sonra coştum 5 kere hassiktir dedirttiler zaten, somayı da andılar.
manowar'ın türkiye'de gösterdiği şüphesiz en iyi performanstır. keza beni nihayet kings of metal, hail & kill, black wind-fire and steel haricinde parçalar dinleyebildiğim için oldukça şükrettiren bir konserdir.
kingdom come, heart of steel, blood of the kings ve her şeyden mühimi the dawn of battle gibi muhteşem eserleri dünya gözüyle dinlemek unutamayacağım bir hatıra olarak hafızamda kalacaktır.
hee ayıca alt grupların konserlerindeki ses problemine binaen organizatörlere sağlam küfürler ettiren bir konserdir.
