patlayacan araca 60 metre uzakta olduğum ve bir kaç kesik , düşme sonucu oluşan diz ve elde doku zedelenmeleri ile atlattığım , ölüme 60 metre uzak olduğum patlamadır.
oysa tek suçum işime gitmekti.bu ülkeye vergimi vererek katkı sunmaktı.ancak devletim beni can güvenliğimi hiçe sayarak mükafatlandırdı sağolsun.oysa onlardan tek istediğimiz güvenliğimizdi.onu da yapamadılar.
aylardan beri bas bas bağırıyor adana da bomba tehlikesi diye abd konsolosluğu , şehir giriş çıkışlarında sürekli çevirmeler , aramalar yapılıyordu.bu kadar kolay mı ? bu kadar mı basitersizsiniz de şehrin can evlerinden birinde bu kadar rahat bomba patlatılabiliyor.
hala kulaklarımda çınlama sesi , patlamanın tüm detayları.filmlerde kolu kopup savaşan askerler , patlama sonrası eksik uzvunu hissetmeyenlerin roportajlarını dinlerdikte anlam veremezdik.dizlerim düşmenin etkisiyle yara bere içinde , elimde kesikler ve zedelenmeleri ancak ve ancak olaydan 20 dakika sonra olay yerinden ayrılırken hissettim.kanayan elimi o zaman gördüm.bizimkiler hiçbirşey de bu kaybedilen canların vebalini kim ödeyecek.
patlamadan sonra yere kalktıktan sonra alabildiğine bangır bangır sövdüm.hala da küfür etmeye devam ediyorum.hem bunu yapanlara , hemde türkiye cumhuriyeti sınırları içinde yaşamak için gereken güvenli huzur ortamını sağlayamayan herkese.bin beteri size olsun...
müthiş bir istihbarata sahip olan ülkemde iğnenin deliğindeki fetöcü ibneler bulunuyor ama ne hikmetse ülkede yılda ortalama 10-15 patlama oluyor kimsenin ruhu duymuyor.
