Bunun 22 Ekim 2009'u da vardı. Hiç bir basın kuruluşunda rastlayamadık habere.Üniversite'nin içindeki kyk binasında 4 tane pkk sempatizanı saldırıya uğradı. Bir tanesi öldü. 3 tanesi yaralı.Haberlerde gördünüz mü? Hayır.Olayın aslı şudur: Yurdun kantininde "34 tane pkklı serbest bırakıldı" haberi izlenirken bu 4 militanın kürt bayrağı açması ve pkk lehine slogan atmasıyla ortalık karıştı. Gece yurtkurun elektrikleri kesildi ve bu 4 şahsın kaldığı oda basıldı.
o odayı basanlar bizim fakültemizden.Bundan 4 yıl önce Veteriner Fakültesi kantini tuncelili-pkk sempatizanları tarafından basıldı.Yine buna benzer bir olay sonucunda. Bu olay karşılıksız kalmıyacak. Duyumlara göre Diyarbakır'dan bir grup geliyormuş.hatta gelmiş.Elazığ karışıyor.evet daha da karışıcak.
Biz kendimizi 4 sene önceki gibi hazırlıycaz."Buraya okumaya geldik" desekde çoğumuz, böyle bir olay karşısında kimsenin sağduyulu olacağını sanmıyorum kendimde dahil.
600 kişilik bir fakülteden 4-5 şanssız insan, yanlış yerde yanlış zamanda olanlar özellikle bu işten zararlı çıkıcak.Bekliyoruz.Rahat değiliz.
Birde burdaki havayı soluyup öyle barış mesajları verin. Kazın ayağı hiç öyle değil.
faşistlerin saldırısıdır. ama algılarımızda "bu kadar basit" olarak yer etmesi, şahsi basitliğimizin eseridir. eğer ki sağduyudan bahsedecek olursak, sağduyunun tek taraflı olmasını bekleme bencilliğine düşmemek gerekli. sen "zafer kazanmış" edası ile kutlamalar yapar, lastikler yakar, çevreye zarar verirsen sağduyululuğu, ellerinle öldürmüş olursun.
şimdi asıl korkuma(tedirginlik anlamında) gelelim. aynı tablonun 28 ekim 2009 günü istanbul'da yaşanmasından çekiniyorum... zira bilanço, çok daha ağır olur. türk halkı, şu ana kadar sahip olduğu sağduyu sayesinde "kitlesel" ve "organize" hamlelerden kaçınmıştır. tamami ile reaksiyon anlamında tepkiler vermiştir. ancak açıklamalardan anladığım ve sokakta gördüğüm kadarı ile 28 ekim 2009 günü bu reaksiyona bağlı tepkiler "organize" ve "geniş kapsamlı" bir protestoya ve dolayısı ile çatışmaya dönüşmeye oldukça meyillidir. bu gibi bir durumda yaşanabileceklerin en ılımlısı "asker"in olaylara müdahil olması ve buna bağlı olarak ülkenin eskilerden tanıdığı bir tablo ile(belki de çok daha beteri ile) karşı karşıya kalması olacaktır.
ve böyle bir durumun oluşmasını isteyecek bir insanın da en kibar tabir ile "niyeti arttır".
haftalardır her yerde devam eden, "ülkücüler nerde, niye sessiz kalıyorlar, yoksa korkuyorlar mı?" kışkırtmaları ile beraber düşünüldüğünde daha kolay anlaşılabilecek vaka-i adiye. milletvekillerinin bile erciyes te kurt ankara da kuzu ifadeleri ile ülkücü tabanı kışkırttığı bir dönemde, sözlükte bile ülkücülerin dağa çıkması ve türevi başlıklarda görülen bu aşağılık psikolojik oyunun varacağı yeri kestirmek güç değil.
yanlış anlaşılmasın, bu kışkırtıcı ifadelerin tek başına ülkücüleri sokağa çekmeye yetmeyeceği aşikar. fakat şu unutulmamalıdır, ülkücü hareketin şu an ki lideri devlet bahçeli'nin bunca yıldır sergilediği mutedil politikalarla ayağına pranga bağlanan ülkücü gençliğin de sabrı, bu milletin sabrı gibi bir yere kadardır. bugüne kadar ayrılıkçı kürt gurplara karşılık veren gruplar etnik olarak türkler değildir, çünkü türkler genlerine işlemiş devlet geleneği ile sağduyulu bakabilmekte ve sabırlarının sınırlarını zorlayabilmektedir. tarlabaşında elinde pompalı tüfeklerle romanlar, güngören de boşnak vatandaşlar, çeşitli platformlarda çekresler vs tepkilerini ortaya koymuşlar fakat türkler halen sessiz kalmaktadırlar. anlıycağınız henüz türklerin sabrı taşmamıştır, inşallah da taşmaz. zira bu ülkede aklınıza gelebilecek en kötü senaryo işte o zaman, ayrılıkçı kürtlerin kışkırtmaları ile türklerin sabrı taştığı zaman gerçekleşir, ama en kötü senaryo da bile kaybeden biz olmayız.
kara propogandasını partisinin en yetkili ağızlarından dile getirenlerin amaçları nedir? bir karar verin, ülkücüler korkak ve sinmiş mi, yoksa gördükleri pkk'lıya saldıran kolluk kuvveti mi?
