besiktasin,carsinin efsanelestigi mactir.ilk uç sayfadaki yorumlari okudum da, ne kadar cok degismisiz.fenerlisi galatasaraylisi Beşiktaş i destekliyor.simdi herkes birbirini gömme derdinde.
Beşiktaş'ımın serdar özkan ve bobo'nun attığı goller ile liverpool'u 2-1 yendiği maçtır.
ayrıca aynı maçta guiness rekorlar kitabına geçen 132 db'lik ses rekoruda kırılmıştır.
tribündekilerin hayatları boyunca unutamayacağı yegane maç...
3 yıl geçti aradan farkındayım ama unutamıyorum ulan ne yapayım. yemişim liverpool u. kim yenerse yensin ben o gün hayattan aldığım hazı, eğlenceyi bir daha yaşayamayacağımdır.
liverpool a olan aşkımızdan dolayı gitmişimdir maça. inönüye çok gitmişliğim vardır ama kartal gol gol gol tezahuratı çıktı çıkalı pekte alakalı değildim açıkcası. çok iğrenç ve takımı geren bir tezahurat. çarşının bu tezahuratta bir halt varmış gibi paso yapmasını da hiç anlamıyorum....
neyse efenim kişisel fantazilerimizi bırakıp tribünleri anlatalım. maça 1 saat kala çok rahat bir şekilde eski açıktaki yerimi aldım. neden eski açık diye sormayacağını umuyorum. kop orada lan neden olacak. numaralı kısmındayım bu arada. çarşıyı ve kop aynı karede olsun rahat rahat göreyim.
o gün şehitlerimiz vardı. açıkcası şuan kaç kişiydiler hatırlamıyorum. kapalıda boydan boya bir türk bayrağı açıldı. sonra borozanlarla saygı duruşunda bulunmuştuk. 30 bin kişi hiçbir anons yapılmadan sadece ve salt kendi isteği ile saygı duruşunda bulunuyordu. kimseden çıt çıkmaması herhalde belirli bir komutla bu işin yapılmamasındandı diye düşünüyorum.
milliyetçi duyguların damar damar üstüne bindiği anlardı kısacası.
o gün oraya gelen seyircilerin,( pardon normal maçlarda seyirci olur) bağırmaya çağırmaya haykırmaya gelen kişilerin hepsi haykırıyordu resmen.
yağmurlu bir gün olduğundan açık tribünlerde beyaz yağmurluklar dağıtılmıştı. yeni açık ilk defa bana bu kadar devasa boyutta gözüküyordu. evet yağmurluklar yüzünden. çünkü zıplayan hoplayan kişileri neredeyse tek tek sayabiliyordum. aralarda beyaz yağmurluklar ve yağmurluksuz insanlar... sanırım yağmurluksuz değillerdi şeffaf yağmurluk vermişlerdi şimdi hatırladım çünkü üstümde yağmurluk benzeri şeffaf bir halt vardı...
önce üst taraf lay lay lay ooooo sonra alt taraf lay lay ooo çekerken, büyük ihtimal kapalı üsttekilerin dikkatini çekmiş olacak eski açıkta yani benim bulunduğum tribünlerden hoş bir dalgalanma oldu. lan biz bunu niye tüm tribünlerle beraber yapmıyoruz diye bir düşünce geldi herhalde o anda akıllarına.
normalde çarşı altlı üstlü ve üstlü altlı tezahuratı sever. çünkü daha senkronize gider. daha çabuk sıra sana gelir ve görebildiğin adamları bağırın lan diye daha çabuk gaza getirebilirsin.
neyse efenim maçın ve oradaki 30 bin kişinin hayatlarında unutamayacağı 15 dakika 50. dakikalarda filan başlamıştı. çarşının o maçtan önce denediği ama bir türlü tribünlerin hepsine yayamadığı tezahuratın tribünlere tam manasıyla yayılma anı gelmişti.
önce eller kollar sallandı sonra omuz omuza yapıldı falan filan.
15 dakika o stadyumdaki (futbolcular dahil) kimsenin maçı izlediğini zannetmiyorum. tezahuratı her devredişimizde ulan bu sefer ne tür bir hareketle bize geri gelecek diye gözümüz resmen kapalının tam ortasındaydı. o an insan eğlenirken tabi tribünlerin televizyondan nasıl gözüktüğünü filan hissedemiyor. çünkü çok eğleniyorduk lan yoktu öyle bir eğlence.
sonuç: eğlendik, eğlendik, eğlendik ve siz fani insanlar (buna beşiktaşlılarda dahil) bir daha hayatınız boyunca bu kadar eğlenebileceğiniz hiçbir maç göremeyeceksiniz. nereden mi biliyorum o maçtan sonra beşiktaşın galatasaray ın fenerbahçenin baya bir avrupa maçına gittim ama o tadı hiçbirinden alamadım...
galatasaraylılar için o ana uzaktan ama baya bir uzaktan yaklaşabilecekleri maç real ve milan maçı.
fenerbahçeliler için chelsea ve birazda psv maçı diyelim
trabzonlular için 96 istanbulspor maçıdır.
gerçi ben bu maçlara gittim ama en eğlendiğim maç yüzde yüz katışıksız bir şekilde bu beşiktaş-liverpool maçıdır.
hem içerde hem dışarda çok büyük takımlara karşı çok önemli galibiyetler alan galatasaray taraftarıyım. ama ne ali sami yen'de ne de başka bir statta bu maçta yapılan kadar güçlü ve etkin bir tezahürat görmedim. rövanşında liverpool 8-0 yendi beşiktaş'ı ingiltere'de belki ama bu maçta o yüzlerine yerleşmiş ifade vardı ya! o ifadeyi o suratlarda görmenin değeri hiçbir skorla ölçülemez.
oradaydım, ama anlatmaya kelimeler yetmeyecek sanırım. diyebileceğim tek şey şu ki: 45 ve 65. dakikalar arası liverpool taraftarlarının yüzündeki ifadeyi gördüm ya o bana yeter.
en özetllisinden anlatılmaz yaşanır diyebileceğim maç,çünkü bjk'li olarak bizzat yeni açık tribününde a'dan z'sine bütün yaşananlara tanık olmuşumdur.Neyle başlasam nasıl bitirsem bilmem ki..Maçtan önceki şehitlerimiz için yapılan yas'tan tutunda maç sonrası galibiyetin yine onlara armağan oluşu gibi ideolojik şeylermi anlatsam,maç boyunca yaptığımız liverpool'un cop tribünlerini bile kıskandıran o büyük tezahuratlarımızdan duyduğum gururumu,yoksa ''o düz takos ibrahim üzülmez'in'' *pennant'ı nasıl parçaladığından tutta bobo'nun o yıkılmaz liverpool defansını nasıl geçtiğinimi..anlatılcak aslında çok şey var,ama önemli olan bu galibiyet'in herşeyden önce son zamanlardaki terör olaylarından çok canı sıkılan yüce Türk halkına bir moral vesilesi olduğu ve şanlı kartalımızın -artık grup'ta hiç şansı kalmadı,1 puan toplasada 0 çekip ülkemizi utandırmasa-diyenleri utandırdığıdır.Olay bu.
beşiktaş'ın son günlerde özlemini çektiğimiz mutluluğu bize yaşattığı maç.
fenerbahçe taraftarı olarak; dün gece muhteşem bir maç çıkarttı beşiktaş. müthiş bir mücadele örneği gösterdi ve liverpool'u yendi. hele ki bobo, attığı golde klasını gösterdi. o pozisyonda iki kaliteli hareket var. ilki kayarak gelen rakipten topu kurtarması, ikincisi ise kalecinin bacak arasından topu geçirmesi.
beşiktaş taraftarının tribün şovuna ve takımı maç bittikten sonra bile desteklemesine hayran kaldım.
bu gece de gönlümüz galatasaray ile
her liverpoollu taraftarın bir an önce unutmak ve bir daha da hiç hatırlamak istemeyeceği maç olarak tarihe geçmiş maçtır.
benzerlerini diğer takımlarla ilerde görmeyi ümit ediyorum.
1 ekim 2003 chelsea besiktas maci'nı izleyenler bilir... ben o maçtan sonra bir daha hiçbir [sadece beşiktaşı değil]takımı, o kadar "takım" görmedim. "çanakkale geçilmez" kalıbının şimdiye kadarki oturacağı tek maçtır; hala da öyle...
işte o "ruh"u dün tribünlerde gördüm... tüylerim diken diken oldu... işte beşiktaşlılık, işte türk olmak...
uzun süre dillerden düşmeyecek olan maçtır. gerek taraftarımız gerekse beşiktaşımız muhteşemdi o gece. * hele o kapalıyı kaplayan bayrak ve ''şehitler ölmez vatan bölünmez'' yazısını görünce insanın duygulanmaması elde değildi.
maç bitiminde de tribünlerin siyaz-beyaz çekişine bobonun da ''beyaaz!'' diyerek katılması ayrı bi güzeldi. bobo'ya olan sempatimiz, sevgimiz ikiye katlandı resmen. **
Bu muhteşem taraftar desteğinin bir parçası olduğum için beni bir kere daha onurlandıran maçtır. Bu nasıl bir inanç, nasıl bir destek, nasıl bir bağırma kuvvetidir anlamadım, anlatamam. Torunlarıma anlatacağım bir anım daha oldu. (bkz: yaa çocuklar dedeniz de o maçta inönüdeydi)
--spoiler--
maçın başLamasına 15 dakika var.. eLLerim heyecandan terLiyor, sigara üstüne sigara yakıyorum.. ateşim çıkıyor.. evde "çıt" yok.. aiLe konseyi teLevizyona kiLitLenmiş maçı bekLiyor.. ben o kadar heyecanLıyım ki babamın yanında sigara içiyorum.. ve o muzzam bayrak açıLıyor.. sigarayı söndürüyorum, kendimi tutamayıp, ağLıyorum..
maç başLıyor evde nidaLar yükseLiyor.. çarşı bağırıyor, içim kıpır kıpır "orada oLmaLıydım Lan" diyorum.. LiverpooL kaLemize her geLdiğinde hayatımdan hayat gidiyor ama neyse ki bir şey yapamıyorLar.. beşiktaş atak yapıyor, bobo yardırıyor, topu kaybediyor, defans topu uzakLaştırırken top bobo'nun önünde kaLıyor, yerimden kaLkıyorum, bobo pasını serdar özkan'a veriyor, ben bir adım iLeri atıyorum kendimi, serdar vuruyor, eLLerimi kaLdırıyorum, top ağLarLa buLuşuyor, dizLerimin üstüne çöküp "goL" diye bağırıyorum, babam eLLerini sırtıma koyuyor benim bağırışLarıma eşLik ediyor, ben ağLıyorum..
maçın ikinci yarısı başLıyor.. taraftar çıLgın, ben çıLgın.. hangi çıLgın bize zincir vuracakmış şaşarım o an.. türkiye tek yürek bağırıyor.. hissediyorum.. taraftarLarı izLemeyi bırakıp maç'ı izLemeye başLıyorum yine.. gerard voLeyi vuruyor kaLbim duruyor, ama futboL tanrısı; "bugün oLmaz LiverpooL, bugün oLmaz" diyor.. eLLerimi yüzüme götürüyorum, yanıyorum.. spiker maçı anLatırken; "ben yıLLarca maç sundum, en kraL statLarı gördüm ama ben böyLe bir şey görmedim.." diyor, "çarşı" diyorum, "türkiye" diyorum..
deLi ibo topu önüne aLıyor, pasını bobo'ya veriyor, rakibinden sıyrıLıyor, eLimde sigara "haydiiiii" diye bağırıyorum, bobo koşuyor, ben teLevizyonun önüne koşuyorum, bobo kaLeci iLe karşı karşıya kaLıyor, ben teLEvizyonLa karşı karşıya kaLıyorum, bobo şutunu çekiyor, gözLerimi kırpmadan kaleye doğru giden topu izLiyorum, goL oLuyor, ben evin içinde koşmaya başLıyorum, anneme sarıLıyorum ve bunLarı yaparken avazım çıktığı kadar "goL" diye bağırıyorum, ben yine ağLamaya başLıyorum..
rahatLıyorum, babam sigara uzatıyor bana, sigarayı aLıp yakıyorum, gerard goLü atıyor kaLemize, fenaLaşıyorum, ateşim tekrardan çıkıyor, eLLerim terLiyor, zaman geçmiyor, evin içinde yine "çıt" yok, duyduğumuz sadece "ısLık" sesLeri, LiverpooL saçma atakLar yapıyor, benim ömrümden ömür gidiyor, taç oLuyor, reina tacı kuLLanıyor, defans topu şişiriyor maç bitiyor, babamLa birbirimize sarıLıyoruz, "işte budur" diyor babam, ben ağLamaktan konuşamıyorum..
--spoiler--
beşiktaş'ı uzun zamandan beri böyLe istekLi görmemiştim.. çok iyi oynadıLar.. ara ara hataLar yaptıLar ama oLsun.. istekLeri yeterdi, yetti de.. "yaptıkLarı yapacakLarı'nın teminatı"dır artık beşiktaşımın.. teLLo, cisse, serdar özkan, bobo, ibrahim toroman, deLi ibo, hakan, gökhan zan... hepsi hepsi iyi işLer yaptıLar.. sağoLun kartaLLarım, sağoLun..
beni doksan dakika boyunca ağLatmayı başaran maç.. beşiktaşıma ve çarşıya tüm türkiyeyi sevince boğdukLarı için minnettarım.. beşiktaş'ı tuttuğum için, siyah-beyaz renkLere büründüğüm için, ve beşiktaşımın büyük taraftarı'nın bir parçası oLduğum için bir kez daha onur duymuşumdur.. siyah-beyaz bir hayat bizimkisi, aşkımızda öyLe işte..
ayrıca; gaLatasaray'a, fenerbahçe'ye avrupada başarıLar diLerim.. diLerim ki türk takımLarı avrupada başarıLı oLsun, diLerim ki tüm dünya bizim takımLarımızı konuşsun.. türkiye tek yürek uLan!!!
--spoiler--
(SPOR SERViSi-AA) Beşiktaş, Şampiyonlar Ligi'nde Liverpool'u üstün futboluyla 2-1 yenerken, 90 dakika boyunca takımlarına inanılmaz bir destek veren siyah-beyazlı taraftarlar, ingilizleri de kendilerine hayran bıraktı. Daily Telegraph gazetesi, taraftarların 132 desibellik ses seviyesinin futbol tarihinin rekoru olduğunu ifade ederek "inönü, futbol tarihinin en yüksek desibel seviyesiyle gurur duyabilir" ifadesini kullandı...
--spoiler--
kendimi bir nevi lanetlenmiş uğursuz hissettiğim ve bu nedenle heyecanını yaşayamadığım güzelim cânım maçtı oynandı yaşandı ve bitti. *
müsabakanın heyecanına ve uykusuzluğa, ayriyeten yorgunluğa daha fazla dayanamayacağımı anlayıp köşeme çekilmemle beşiktaşımız liverpool karşısında gol bulmuştu. *
ardından tekrar gideyim dedim neme lazım gol yeriz sonra olan sinirlerime olacak deyip yine televizyon mahallinden uzaklaştım. derken ikinci yarı olmuş dakika 80 kusür falan bir de ne duyayım bo bo bo bo bo naraları. allah dedim bu ne güzel eşsiz bir an.
ta ki aradan bir iki dakika veya öyle bir zaman geçti derken liverpool un golü geldi, hay allah kahretsin diyerek tam da maçın o dayanılmaz zevkini yaşayayım derken yine kalplerimizin taşikardi nöbeti geçirirmişcesine atmaya başlaması kaçınılmaz oldu.
neyse ki sağ salim bitti ve gülen taraf beşiktaşımız oldu.
beşiktaşın fark yiyeceği düşünenlerin içinde patladığı maç oldu, tekrar helal olsun diyor kalan maçlarda da ulu yüce büyük yaratıcı ve bilimum süper akıl dolu beşiktaş taraftarına çok işler düşecektir.
bir fenerbahçeli olarak sürekli giydiğim liverpool formamı bugün için dolapta bırakmama sebep olmuş ve beşiktaşımızın kazandığı maç olarak takdir ettiğim bir karşılaşma olmuştur.
kartalın grubunun zorluğundan mütevellit çıkmasını belki değil ama en azından üçüncü olarak uefa'ya kalmasını istemekteyimdir şiddetle.
ayrıca ikinci bitirse de olur.
marsilya'nın ikinci yarı puan alabileceğini sanmıyorum.grup lideri porto olur.
bir fenerbahçe taraftari olarak beşiktaş ile gurur duyduğum, atmosferiyle tüylerimin diken diken olduğu maçtır.
ancak bu galibiyetten sonra bazı arkadaşların beşiktaşın oynadığı futbolu mükemmel göstermesi ve fenerbahçenin avrupa daki oyunuyla kıyaslaması gerçekten hayret vericidir. tamam çok güzel bir ingiliz takımını yendik harika, fakat tıpkı yunanistan ın avrupa şampiyonu olduğunda oynadığı futbol tarzı bir oyun sergiledi beşiktaş. artık bu maç bitti ama diğer maçlar için önlemler alınmadı. çünkü bu tarz futbolda oyun içinde çözülmeler sıkça görülmemektedir. katı savunma iyi güzel gol yemeyelim ama hücum da yapalım boğalım karşı takımı.
çok mutlu eden,seyircinin kendini de aştığı bir maç olmuştur da, futbol tanrıları yanımızda olmasalardı acaba değil kazanmak berabere bile kalabilir miydik ? defansı
kendi ceza sahamızın hemen önüne kurup, gelen topları dan dun savuşturmaktan öteye
neler yaptık? topu yere indirip ayağa oynamayı hiç düşünmedik. eğer biraz kişilikli,
cesaretli oynasaydık higuain girdikten sonra ele geçen fırsatlar çok daha önce yakalanabilecekti. toschack ertuğrul sağlam' ı santrfordan savunmaya çektiğinde çok
kızmıştım. demek ki haklıymış. takımı hücuma yönlendirme nosyonu olmadığını her maç
ispatlıyor bize hocamız. dün geceki maçı almak için orta boy bir mucize gerekiyordu,
seyircinin yüzü suyu hürmetine belki, iri kıyımı gerçekleşti. bir de rafa benitez' in
basireti bağlandı her halde ki crouch'u yaklaşık seksen dakika yanında oturttu. kısaca
melekler siyah - beyazdı dün.
