23 olmasam da muzdarip olduğum durumdur. sorumlulukların arttığı bu günlerde insan evde annenin yaptığı yemeği, sabah alarmsız kalkılan günleri, ilkokul arkadaşlıklarını özlüyor.
40' da özleyebilirsin 20'de de. bir kerelik bir hayatı değerli yaşamadığının farkına vardığında özlemeye başlarsın 20'nde 18'ini 40'nda 20'ini özleyebilirsin. o halde geçmişine acımak ya da eskiyi özlemek yerine yıllar sonra bu yaşın için pişman olmayacağın şeyler yap.
38 yaşında olduğum halde hiç düşünmediğim şey. Bu kadar erken pes etmemek gerekir hayatta. Ama belki her senen on seneye tekabül etmiştir. Onu da bilemem tabi.
