23 yaşına kadar sevgilisi ol(a)mamanın dünyanın sonu olmadığı bir durum, neticede hayat devam ediyor. evlat acısı ise hangi yaşta yaşanırsa yaşansın, küçümsenir ve/veya şakaya gelir bir durum değildir, hem de hiç değildir.
evlar acısı gibi başka ciddi sayılabilecek hiçbir şey ile mukayese edilmeyecek bir şeyi sevgilisiz yaşamak ile hadi bunu da geçtim, 23 yaş durumu ile karşılaştıranları gördüğümüz başlık. ne kafalar var. tamam sevgili hayatı güzelleştirir, sevgiyi kazandırır ama şu da var. geçenlerde bir yazar yazmıştı. siz sevgilisi olmayanları taşa oturup ağlıyor mu sanıyorsunuz acaba diye. gerçekten öyle. öyle mi sanıyorsunuz yani. sanıyorsanız yanılıyorsunuz çünkü. bayağı bayağı sevgilisiz de hayatı yaşayanlar var. " hayatı yaşamak" yani.
