meclis başkanlığı verilen cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturtulan çocuklar dışında türkiye nüfsunun %38 inini oluşturan 19 yaş altı ve %11 ini oluşturan 11 yaş altı çocukların durumudur mevzuu bahis olan. ankara da 3 ü akademisyen ve bir çocuk hakları araştırmacısı tarafından yapılan araştırmada 23 nisan'da ne istersiniz sorusuna kimi çocuklar kısa kollu giymek istiyorum, kimisi dayak yememe özgürlüğü istiyorum gibi cevaplar verirken 11 yaşında bir çocuk; küçük yaşta evlendirilmek istemiyorum demiştir.
çocuk hakları bildirisi altında imzası bulunan türkiye cumhuriyeti 18 yaşa kadar tüm insanlar çocuk sayılır, maddesini kabul etmiş ve 14 yaşa kadar çocukların çalışmasına karşı devlet olarak önlemini alacağına dair (anlaşmayı imzalayarak) sözünü vermiştir. ancak buna rağmen türkiye de 14 yaş altı çocular (özellikle taşra da) çalışmaktadır-çalıştırılmaktadır. bu çalışan çocuk grubda %52 tarım, % 28 sanayi, %10 hizmet sektörü ve %10 diğer sektörler olmak üzere bir oran vardır.
son olarak 23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı vesilesiyle meclis başkanlığına, cumhurbaşkanlığı koltuğuna bu şekilde çalışan çocuklardan birinin oturması durumunda neler söylenilebileceği sorusu geliyor akıllara ki sanırım gelir düzeyi yükselen, enflasyonu düşen türkiyeye yakışır söylemler kullanılmaz.
