geçen sezon ali sami yen'de oynadığımız kasımpaşa maçına benzemesinden korktuğum maçtır kendileri. o zaman da "acaba 10 tane atar mıyız babuş?" tadındaki muhabbetler erhan'ın frikik golüyle bir tarafımızda patlamıştı. zaten böylesine puan kayıplarının yaşandığı bir haftada kocaelispor'u evimizde yenemezsek "şampiyonluk" kelimesini bir daha utanmadan ağzımıza almayalım...
galatasaraylıların, futbolseverlerin hatta insanoğlunun sabrını zorlayan skibbe, sabri, mehmet güven, nonda-ümit çift forveti, üçlü savunma denemesi...böyle olmayacak açıklıyorum;
skibbe:bu kadar yüksek potansiyel sahibi, şampiyonluk adayı bir takımı ligden çoktan düşmüş bir rakibe karşı bu kadar kötü oynattığı için.
mehmet güven:düz kelimesi onun için fazla düz, hatta kendisi gibi yetersiz kalıyor.
nonda-ümit çift forveti:gereksiz kalabalık ediyorlar sadece.ne takımı biraz öne taşıyabildiler, ne de takım savunmasına bir katkı.herşey bir tarafa bir forvet hiç mi adam geçemez?
üçlü savunma denemesi:atılan her top arkalarında, her top tehlike. anladık takımın organize olamaması etkiliyor ama biraz gayret biraz dikkat arkadaşım...
vee sivasspor a son hediye de galatasaray dan geldi maçıdır. el birliği ile sivassporu şampiyon etcez. afferimm afferimmmmm size fener, trabzon, galatasaray
tanerin 4 gol atarak değerini arttırdığı ve galatasarayın uzun bi aradan sonra ki ben pek hatırlamıyorum böyle bişeyi kendi sahasında 5 gol yediği olaylı maç.
sene başında kombine bilet fiyatlarını düşük gösterip vergi kaçırmadan ceza alan, türkiye'deki kulüplerin maliyeye olan toplam vergi borcunun %70'ini tek başına oluşturan galatasaray'ın böyle bir pankartla çıkmasını açıklamak için ironi kelimesi bile kifayetsiz kalıyor.
bu nasıl bir yüzsüzlüktür, pes!
edit: ya pardon, nasıl da unutmuşum. galatasaray türkiye'ydi di mi?
