sabah bi işiniz olduğu için erken kalkmanız gerekiyor diyelim,, ve saati kurdunuz..
saati kurmanıza rağmen saatten önce uyanırısnız çünkü biyolojik saatiniz sizi psikolojik olarak ona ayarlar ve tüm vücut dengeniz uyumlanır sizi o saatte kaldırır..
yaşamda böyledir, siz çevrenizde sürekli belli yaşlarda yaşlanıp ve belli yaşlarda ölenleri gördüğünüz için siz bilincinizi aynı zaman dilimlerine eşitliyorsunuz..
buda sizi daha hızlı yaşlandrıyor ve umduğunuz yaşlardada ölümünüzü sağlıyor.. çünkü biyolojik saatiniz ömürsle olarak yine bu şekilde kendisini ayarlıyor...
herzaman çocuk kalın...
yaş sadece sizi kontrol altında tutmak için oluşturulan bir rakam...
kendinizi rakamlarla sınırlandırırsanız o dediğiniz yaşta gençliğinizi kaybeder düşündüğünüz yaşta yaşlanır ve hayal ettiğiniz yaşta ölürsünüz...
aynı sabah 8 de kalkmayı düşünerek uyuduğunda saate ihtiyacın olmadan uyandığın gibi...
vücut kendini senin düşüncene göre ayarlar.
80lere kadar yaşayacağını düşünürsen 80 civarında ölürsün, çünkü vücudunu ona göre kodlamışsındır.
gençlikte öyle...
kendinize rakamlarla sınır yapmayın, tavan yapmayın...
şöyle insanları gerçekten anlayamıyorum.
mutlu olmak için sebeplere ihtiyaç duymaktan ve yaşamı anlayamamaktan kaynaklı, sağlıklı olmayan düşünceler olduğunu düşünüyorum.
bir arkadaşım da 29 yaşında hayata gözlerini yummak istediğini söyleyip duruyor.
ne söylersen söyle hiç bir işe yaramıyor.
hatta bir süre sonra artık konuşup ikna etmeye çabalamaktan yoruluyorsun.
yavaş yavaş seni de tüketiyor karşındaki.
duvara bir şey fırlatıp tepki alamamak gibi aynı.
bu insanları kendi başına bırakın yoksa yıpranan ve hastalıklı düşüncelerinde boğulan siz oluyorsunuz.
Bir söylem. Bu söylemler hep ergenlikten, duygu ve hormonların değişiminden. Derdini anlatan arkadaş, gençliğinin elinden gittiğine dem vurmuş. Üstelik 22 yaşında olmasına rağmen. Umarım trolldür ve ben anlamamışımdır. Aksi takdirde duyanda 60 yaşına filan girecek zanneder. Duymiyim bir daha. Çok ayıp.
Ölüm ne bir seçenektir ne de bir ceza. Ölümü düşünmek sadece kolaya kaçmaktır. Oysa en çok seveniniz bile bir kaç gün ağlar ardinizdan sonra hayatin kosusturmadina geri döner siz öldüğünüzle kalırsınız. Babam rahmetli gece saat 01.00 sularında vefat etti ağlayanlar sizlayanlar hastane yıkılıyor ama tam 4 saat sonra hepimiz aciktik herkesin istediği sadece karnını doyurmakti. Demem o ki zaten öyle ya da boyle öleceğiz bari onurumuzla savaş meydanında ölelim. O kılıcın kırılana kadar savaş kardeşim asla pes etme.
42 yaşını görmek isteyen abi hayat yeni başlıyor diyo. Yahu 22 olucam az kaldi lakin sanki ölü gibiyim en ufam yasam enerjisi yok. Masallah valla o abiye.
