2 yıl önceki halim.sevgili edinmek bir meziyetmis gibi bahsedilmesini saçma buluyorum. Tercihtir.sonu olmayacağını bildiğin duruma kalkışmamaktır benim için. Keşke öyle kalsaydım.b*k vardı inandık kalpteki çarpıntıya.hayal kırıklığı yaşamış olmaktan daha iyidir.
ara sıra kederlenmiyor değilim ama pişman mıyım? aslında değilim.
şimdi şöyle bir durum ki kolay olgunlaşan bir insan değilim. yaşıtlarımdan bi üç dört sene sonra gelişiyor benim duygu dünyam. yani muhtemelen bir sevgili edinmiş* olsaydım da muhtemelen şu an yine yalnız olurdum. yürütecek şartlara sahip değilim.
aslında düşünüyorum gerçekten ne istiyorum diye? bu sevgili meselesi hiçbir zaman listede ilk üçe oynamıyor.
olmuyorsa olmuyordur. bu şekilde 35 yaşına kadar geleni görmüşken bu gözler bu kadarını normal görebiliyor insan. ayrıca kendisini yavaş yavaş evliliğe bırakması gereken kişidir.
gelecekteki halimi gördüğüm başlıktır. Nedense değil 22, 30 yaşımda bile bulamayacak gibi hissetmeye başladım. Bir insanın neden her sevdiği gider başkasına aşık olur neden elinden kaçar yav.
mühim olan sevgili edinmek değil sevgili kardeşleri, mühim olan gerçekten seviyor seviliyor olmak. yoksa kendinizi ben burda ne yapıyorum dediğiniz ilişkiler içinde bulursunuz.
Beni anlatan bir başlık daha. Allah bizi koruyor arkadaşlar. Bunun açıklaması bu. Bizleri gençlik hatalarına düşmememiz için muhafaza ediyor. Bu nedenle şükretmeliyiz. Herkesin nasibi var bir yerde. Olur da sözüme itibar ederseniz ve nasibinizle hayırlı bir vakitte karşılaşıp evlenemezseniz gelin yüzüme tükürün. Tükürmeyin de tüü diyebilirsiniz. *
Ulan beni potansiyel gelinleri olarak gören hanım teyzeye daha önce karşılaşmadıkları bir gelin nasip oldu ablamın aracılığı ile. Ben bu örneği gördükten sonra bıraktım umutsuzluğu.
