okul bittiğinde özel sektörde 2100 tl ile işe başlama düşünceleri ancak okul zamanında oluyor. Okul bittiğinde ortamı gördükten sonra ulan bana 1500 lira veren bi yerde mı yok diye ağlamaya başlanır. Her öğrencinin tipik hayalidir. Bende 3000 lıradan aşağıya çalışmam diyordum ama maalesef durum bu.
önce banka'dan 30 milyar ihtiyaç kredisi alırsın ve paranın 1 milyarını 30 taksit ödeyecek biçimde ayarlarsın. bu da 2.5 yıl yapar. peşinatını 30 milyar vereceğin evin kalan 60 milyarını da kredi ödemen bittikten sonra 5 yıla yayarak ödersen. her ay cebinden 1 milyar giderek ev sahibi olursun.
kalıyor 1100 liraaa.
50 lira internet,
elektrik - su 200,
yol parası 120,
mutfak masrafı 300,
bakım ve temizliğe de 60 gitsin.
250'sine de eve aldığın eşyaların taksidini ödersen.
sana kalan 60 70 lirayı da keyfi harcamalarına ayırırsın.
şimdiye kadar fazla fazla takılmanın maliyeti: 1985 tl (her şey fazla fazla hesaplanmıştır.)
kalan 115 lira ile de birikim yapılabilir. tabi bu sevgili sahibi olmadığınızda
sevgili masrafı: 750 tl
sevgili varlığında direkt -600 den başlıyorsunuz yani. sonra da cepleri kredi kartları doldurmaya başlıyor hafiften.
not: masraflar tamamen hayal ürünüdür. hiçbir kişi ve kurumla ilgisi yoktur.
tanım: bir bekara az çok yetecek maaş.
katılım bankalarında gişe memurlarının aldıkları para. kendimden biliyorum.
edit: 4 ayda bir de çift maaş veriyorlar. yıl sonu da kâr payı (yaklaşık çift maaş).
şu miktar gösteriyor ki aç gözlü birinin tekiyim ben. 2100 tl ye neler yapılıyor anasını satayım, bak demek ki iyi paraymış söylenenlere göre diyorum.
yok yok çok para göz biri değilim ama. geçen bir mezun olduğumda sohbetine başladım dedim ki; arkadaş ben 5000 tl den aşağı çalışmam. tabi arkadaş bana derin bir nah çekmişti o zaman. sen o parayı ancak 3 4 sene sonra kazanabilirsin. şimdi 2100 tl ye iyi diyenleri gördükçe kendimden soğuyorum, çok mu paracıyım ben.**
çoğu insanın hayalini süslemeyen paradır. ancak türkiye şartlarında çok iyi paradır gel gör ki benimde muhtemelen ucundan kıyısından alacağım paradır. ayrıca bu ücretin üçte birine benden daha çok çalışan insanları gördükçe insanın içini parçalayan ücrettir.* en azından şimdilik ileride para kazanınca değişmez umarım bu durum.
ev kredisi 1.710 tl
normal banka kredisi 350 tl
kredi kartı sabit taksitler 1.500 tl
elektrik, su, doğalgaz 300 tl
telefon 70 tl
internet 40 tl
servis, yemek 100 tl
burs tutarı 100 tl
aylık gıda alış verişi 500 tl
sigara 230 tl
toplam: 4.900 tl
aylık kazancım 2.100 tl olsaydı ev kredisi ödeyemez hayat boyu kirada oturmak zorunda kalırdım. mobilya, beyaz eşya halı kilim kredi kartı aylık taksiti ve banka kredisi içerisinde. yani ya evimi düzmek için illa birine yamanacaktım ya da sittin sene dizilemeyecekti o ev. geri kalanlar içerisinde de hadi sigarayı bırakayım, bursu kesiyim 300 lira tasarruf edebilirim. sonuçta yine de ev kiram falan olacağı için o maaşla istanbul'da geçinen ailelere helal olsun diyorum sadece. bu giderlere hamile olan eşimin aylık 250-300 tl hastane masrafını dahil etmedim bile daha. şimdi sorun şu: 2.100 tl maaş ülke şartlarında harbi iyi para görünüyor. koskoca mühendis olmuş insanlar havada kabul ediyor o maaşı . ya şimdi ülkenin en üst kesimi olmuş bir adam kendi gücüyle (babadan gelmeksizin) krediyle olsun ev alamıyorsa, eşyasını dizemiyorsa tüküreyim ben öyle ülkenin haline. mühendis diyoruz lan mühendis. zaten %10 üniversite okuma oranı var ve bu adamlar da en kötü ihtimal okuyanların %10'luk diliminde. yani bir ülke gençlerinin %1'lik en üst kesimine dahi insan gibi bir hayat yaşama şansı sunmuyorsa ya ümidi kesmek için ya da azimle çalışmak için çok neden var demektir. ancak ben ilk gruba çoktan geçtim galiba. asgari ücretle şu şehirde geçinen insanlar ise bildiğin farkında olmadan doğa mucizesi olarak aramızdalar işte. yazık.(asgari ücretle çalışanlara değil, ülkeyi bu hale getirenlere dedim.)
iyi desen iyi değil, kötü desen o da değil, ailenin sosyal yaşantısına göre durumun değişebileceği bir maaştır. eğlence, gezme, farklı yaşantı deneyimleri üzerinde pek kafa yormayan bireyler için makul olablir.
