21. yüzyıl... herkesin evinde televizyon, internete bağlı bir bilgisayar, cep telefonu (beleş mesajlısından), bilimum film veya stand-up cd'leri. en azından 4 gb lık bir müzik arşivi, istediği an çok kolay ulaşabileceği sosyal merkezler. istemediği kadar güncel gazete, mizah dergisi, moda dergileri. nedir peki can sıkan şey? nedir yani rahatlık mı ? eskiyi düşünün biraz. şehirleşme artmamış bu kadar. nüfusun çoğu taşrada. sosyal merkez bile yok gidebilecekleri. gördükleri insan sayısı bile belirli. televizyonları yok. onu bırakın elektrikleri yok. o insanlar nasıl yaşıyorlardı? sıkılıyorum diyorlar mıydı ? hatta daha öncesine gidelim. elektriğin kullanılmadığı zamanlara. insanlar dışarı bile çıkamazlardı geceleri. yolculuklar güvenli değildi. ama insanlar bu kadar mutsuz ve sıkıntılı değillerdi. bunun nedenini kapitalist düzende görüyorum. herşeyin daha mükemmeli var çünkü. yapılacakların sınırı yok. ne yaparsanız yapın başkalarının daha iyisini yaptığını düşüneceksiniz. daha da hamlaşacaksınız. tiyatroya gitmek varken evde oturup aşk-ı memnu izleyeceksiniz. behlül kadar yakışıklı sevgilim yok diyeceksin. milletin duvarda parçaladığı i-phonelara vitrinlerden bakıp iç geçireceksin. ey insan kendini bu iğrenç düzene kaptırdığın derecede sıkılacaksın. çözüm mü? ne zamandır alış-verişe çıkmadın ama. git üstüne başına birşeyler al.
her şeye rahat ulaşmak batar ya insana o hesaptır.emeksiz ulaşılan her şeyin insanı sıkacağı gibi 21.yüzyılda da artık nerdeyse yemek yemeğe bile üşenip hap kullanır hale gelen insanoğlunun yaşadığı haklı bir duygudur can sıkıntısı,yapacak ya da başarılacak çok şey kalmamıştır.
