Öncelikle Özür dilerim herkesin adına genç dostum. Affet bizi. :(
intihar mektubu şu şekildedir.
hiçbir zaman konuşkan ve derdini anlatan biri olmadım. ama artık anlatabilirim. ben başa çıkamıyorum artık hayat ile mutluluk ve yaşamın bu dünyada bir ev, araba ve evlilik olması kadar saçma bir şey yok. bu yaşıma kadar yaşayan bir ölü gibiydim. hiçbir zaman ne mutlu ne de tatmin oldum. sadece siz öyle olduğumu sandınız.
şimdi belki mutlu olacağım bir yere gitmek beni
umutlandırıyor. kimse ne beni düşünsün ne de arkamdan ağlasın. beni sevenlerden ve ailemden özür diliyorum. son çare bu mecburum. çünkü yaşadıkça daha çok acı çekiyorum. biliyorum, 2-3 gün konuşulup unutulacağım. ardımdan bu yazıyı okuyun ki belki beni anlarsınız.
ben bile kendimi anlamıyorken. tüm beni soran herkese bu yazıyı okutun. herkesin gerçeği bilmeye hakkı var. bunları yazarken bile zorlanıyorum. çünkü kendimi bile açıklamak zor ama artık yaşamak istemiyorum. istemiyorum ne yaparsam yapayım hiçbir şey değişmiyor. her gün yine aynı şeyler oluyor. hiçbir şeyi değiştiremiyorum. sakın üzülmeyin sakın ağlamayın. hiçbir şey geri gelmiyor.
yok olmak istemiyorum. beni en azından yılda bir kez hatırlayın. dışardan hayat dolu olanlar hep ilk giden olur. ölürsem eğer kimse bundan sorumlu değildir. tüm aile ve sevenlerimden özür diliyorum. en çok sizden özür diliyorum. anne ve baba size layık bir evlat olamadım, özür diliyorum.
tam uyuyacakken gördüm. üzüldüm. "Her gün yine aynı şeyler oluyor. hiçbir şeyi değiştiremiyorum." demiş. demek ki bir şeyleri değiştirmeyi denemiş. umarım hakikaten istediği gibi daha mutlu olduğu bir yerdedir. intihar asla çözüm değil. bu basit cümle intihar eğilimi olan insanlar tarafından görmezden geliniyor. herkesin kötü zamanları muhakkak olur. olacak. eğer sizin de aklınızda böyle bir fikir varsa lütfen yapmayın ve bekleyin. gerçekten o çocuk altından maalesef kalkamamış ve vazgeçmiş ama aksi örnek inanılmaz fazla. değiştirenler yani. yapabilenler. profesyonel yardım alın. utanmayın bundan. iyi dostlar edinin. derdinizi anlatın. çözüm muhakkak bulunur. lütfen yapmayın. aileniz asla bir daha asla iyileşemez. sizi asla unutamaz. doğal ölüme alışılır ama ötekisi hep bir suçluluk bırakır arkada.
daha çok genciz. hayatımızı inşa edip yıkma, sonra bir daha yapma zamanımız var. bir sonraki yazı düşünün en olmadı. yine güleceğiz.
intihar hakikaten çok büyük bir mesele. hepimiz yaşamaya layık insanlarız. son bir gün bile olsa ve ölüm döşeğinde bile olsak bunun doğal olması gerekir.
gösteremiyor olabilirler ama aileniz ve dostlarınız sizi çok seviyor. lütfen merkezden çıkın. hayatın olağan kötülüklerini üzerinize almayın. düzeltmek için çabalayın ama düzeltemiyorsanız bırakın. sizin sorumluluğunuzda asla değil.
beyefendi denemiş. çözüm olarak da biyolojik varlığını sonlandırma kararı almış. bu bir düşünce hatasıdır ama maalesef yapmış. inşallah daha mutludur.
lütfen siz yapmayın. inanın geçecek. neyse derdiniz geçecek ve evet yenileri gelecek. ama mutlulukların da yenisi gelecek. direnç hayatı anlamlı kılıyor. direnin.
Benim adıma neden özür diliyorsun? ben ki evimdeki bitkiden sokaktaki salyangoza hassasiyetle yaklaşan bir insanım. Vicdanım var, merhametim var ve kalp taşıyan-nefes alan her şeye özenle yaklaşırım. Bu detaycılığım beni yorsa da biri yanıbaşimda yok olurken ben eksik nefes alırim.
O nedenle bu arkadaş benim yakınlarımda olsaydı ben çok çabuk sezerdim olanları ve onu intihardan ikinci hayata öyle bir dikey geçiş yaptırırdim ki! Toprak altını küstürdüğüm çok can ile toprak üstünde kontaktayım halen. Konuyu bağlamak istemiyorun uykum geldi ama ben hiç tanımadığım, benimle zerre alakası olmayan birinin intihari için kendimi suçlayacak kadar tembel biri değilim.
21 yaşında neyin bunalmışlığı bu anlamadım. "Yaşamak istemiyorum, hep aynı şeyler, mutlu olamıyorum" vs aşırı ergence duygularla hareket etmiş. Hayat bu kadar işte, fazlasını beklemeyin. bazı günler haricinde tabi ki hep aynı şeyler olacak. Milyonerler bile aynı şeyleri yapıyor. Yiyor, içiyor geziyor vs. Daha yaşı gencecik olup da, hayattan sıkılıp intihar etmesi çok saçma olmuş. Keşke böyle duygular içinde olmasaydı. Ne çocuklar aşırı zor şartlarda yaşamaya çalışıyor. içecek su bulamayanlar var. Yiyecek bulamayanlar, hayatında bir kez bile çikolata yememeiş, sinemaya gitmemiş çocuklar var. Karda kışta okula kilometrelerce yürüyen köylü çocuklar vardı eskiden. Şimdiki zamane ergen gençlerimiz ise hayattan sıkıldım diye intihar ediyor. Bu çocuğun Geride bıraktığı şey ise bir ömür boyu kahrolacak bi aile ve onların dinmeyecek gözyaşları. Ben ailesine üzüldüm. Çocuk ergence davranmış. ama dediğim gibi, keşke böyle olmasaydı.
çocuğun intiharına anlam veremeyen sizler bok çukurunun içinde bile yaşamış olsanız o sefil varlığınızdan vazgeçebilecek kadar cesur değilsiniz zira...
hayatın yıldırıcı döngüsünün şimşeği hiçbir zaman kafanızda çakmayacak ve kalbiniz dayanılmaz sıkıntılar içinde sıkışmayacak, göğsünüze bir öküz oturmayacak ve sizler de hayattan bu türlü kopuşlara ne bir hak ne de bir anlam verebileceksiniz...
üzüldüm mü? evet. biraz üzüldüm. çünkü bu çocuğun herkes gibi olmadığı ortada... farkındalık sahibi biri mutlaka dünyasını daha zengin kılabilirdi. yaş aldıkça daha yüksek bir anlayışa sahip olup kendisi gibi insanlarla nitelikli ilişkiler geliştirebilirdi..
sevgi bağı ile hayata tutunabilirdi....
hayat zannettiğiniz kadar değerli mi?
sanmıyorum.
lakin içinde yaşayanlar hayatı değerli kılabilir..
ilişkilerimizle hayata değer katabiliriz.
doyum, tatmin dediğimiz şey aslında böyle şeylerde saklı.
Bu şimdi niye intahar etti.anliyan bana söylesin.hastamiydi feçlimiydi sakatmiydi ne derdi vardi.iç güdüler seni yönlendirmeye çalişir ama direnmek lazim.heleki böle bir durumda .benm gibi olsaydi anlardi ama.neyse hergün bi yerde düşüp kalip o işkenceyi yaşadimi acaba.bende çok düşündüm intahar ama o bilinmeze kendi elimle gitmek çok saçmaydi.
Iyi bir psikiyatrist ve biraz daha sosyallesme ile onlenebilecek bir intihardi.
Yeni nesile bakiyorsun hepsi ayni kaliptan cikmis gibi. Herkeste bir fenomen olma ve luks hayat surme derdi var. Bunlarin asil sorumlululari ise ilk once aileler, sonra da ogretmenler. Biz de cocuk olduk, bizim de en kanli ergenlik donemlerimiz oldu ama bu kadar keskin degildik.
Ailesine sabirlar diliyorum.
Bizim adımıza niye özür biliyorsun? Bu çocukta duygusallık zirve yapmış. Belki abartmış sonra am.k çocuğu aklı yok muymuş, derin düşünmemiş mi neyse artık hemen malca intihar kararı verip intihar etmiş. Ben insanlarda şunu anlamıyorum. Büyük şeylere önem vermeyip küçük şeyleri büyültebiliyorlar.
Ev, araba, evlilik... günümüz şartlarında bunları sağlamak için 1 milyon lira gerekli. 5 bin lira maaş alan birisi olsanız yemeden içmeden 200 ay çalışarak bunlara sahip olabilirsiniz ancak. Yazık!
intihar etmek cesaret gerektirmeyen bir eylemdir çünkü asıl cesaret kötü bir geleceği bile bile göğüslemektir ve bütün zalimlere ve kahpelere inat yılmadan mücadele etmektir insan bir kere ölür ama böyle bir hayatta her gün ölmek icap eder.
