30 una gelinceye kadar bi baltaya sap olamama korkusunu sessiz ve derinden yaşamaktır. bir de o zaman kadar büyüdüğünü hissedersin lakin o yaşlarda artık yeter daha fazla büyümeyeyim dersin. 20 den sonrası hep böyledir geçsin istemezsin. ama geçer lanet. ne bok yediğini anlamadan 'lan dur daha yaşayacak çok şey var' derken artık zıpır rock barlarda çılgın atan bir genç değil de ağırbaşlı bir hıyar olmaya başladıgını anlarsın.
kişiye göre farklılıklar gösteren dönemdir. büyük bir kuruluşta çalışabilme hatta ekip liderliği pozisyonuna gelebilme başarısı gösterebilirsiniz. biraz kafayı kullanmanın ve geleceğe umutla bakmanın tam zamanı olan dönemdir.
eskiden 25 yaşında evleneceğim diyorken, 30'da evlenirim ya ne işim var daha erken evlenip de demeye başlamaktır. ama günler çabuk geçiyor ya 30'da hemen gelirse. **
yaşamak sadece okula gitmek mi yeter artık diye isyanların azıttığı yaş. insan artık bu yaşdan sonra sessizlik istiyor patırtı kütürtü kaldıramıyor sanki.
gençlik coşkusunun hafif azaldığı, olgunluğun kızarıp kıvama geldiği ve nerdeyse yok olan çocukluğun bu baklavada şerbet olduğu bir yaştır. her yaş gibi zor bir geçiş dönemidir. nihilist düşünceler de bu yaşta ortaya çıkabilir.
babanın ne kadar zorluklarla sizi okuttuğunu her kuru$un değerini anladığınız ya$tır. hayatında hiç çalı$mamı$ insanların kendi paralarını kazanmadan evvel ba$ka birileri tarafından azarlanmayı kaldırabileceği, fırça yiyebileceği son ya$tır.
bunu hala yapmadıysanız, yapın. gidin çalı$ın. hayatınız boyunca babanızın parasıyla ya$ayamayacaksınız çünkü.
vallahi karamsarlık felan yok hani tam delikanlılık çağı, herşeyi yapabileceğiniz, hiç bir şeyi ertelemek istemeyeceğiniz bir yaş. hele bir de uzun süreli çıktığınız birisi varsa üniversite bitse de evlensem havasında gezer durursunuz. üstelik, ne 18 yaşındaki çıtırlardan o kadar büyük ne de 25 yaşındaki olgun sayılabilecek hatunlardan küçük sayılırsınız. tam ortasi.
bazen gençliğin artık geçmeye başladığını anladığın andır. daha dün 17 sinde 18 sinde çıtır delikanlıydın... şimdi büyük adam olmaya doğru ilerliyorsun, 30 a ne kalmış şurda. tedirginim sözlük.
vay bea, dedigi andır, insanın dogumunu gördügün cocukların okul yollarında kostugunu görmektir. hayatta gercekten yasadıgını büyüdügü hatırlarsın. sızlar biraz icin.
sizden 3-4 yaş büyük arkadaşlarınızın yavaş yavaş evlilik muhabbetlerine girdiği, sizin ise "üniversite bitsin de.." şeklinde başlayan cümleleri kurmaya başladığınız yaştır. bitmişse üniversiteniz, "şu işe bir gireyim de.." olur o cümle başı. hayattan beklentiler artar biraz. ne olacağım kaygısı da yaşanır aynı zamanda. çok karışıktır aslında. ama güzeldir 21 yaş. söylemesi zevklidir mesela. 18 yaşındaki "artık reşit oldum" görgüsüzlüğünden kurtulmuş, artık "20'li yaşlarda ilerlemekteyim" dersiniz. 22'den daha samimi ve biraz daha ciddi bir yaştır 21.
22 çok lakayıt lan. çok korkuyorum 22'den.
