Erken evlenmektir. Gerçi benim annem 19 unda evlenmiş. O zamanla bu zaman arasında fark var. Ablam da lise bitiminde, yani 18 yaşındayken şu an evli olduğu eniştemden aileme bahsetmiş. Son sınıfta nişanlıydı, Üniversitenin bitiminin akabinde 24 ünde evlendi.
Sanıyorum bu yüzden benden çok bi beklentileri yok. Üniversite 3. Sınıfın son demlerinde, 22 yaşında hala birinden bahsetmiş değiliz, evet. *
henüz hiç bir şeyi oturtamamış iken gerçekleştirilmiş olan eylemdir. erkek olarak erkekler için ele alayım en basitinden askerlik görevinden yeni dönmüşsün kafan henüz tam oturmamış muhtemelen maddi olarak herhangi bir birikimin yok varsa bile senin yaptığın bir birikim değil ailenden gelecek demektir ki bu bile başlı başına sıkıntı çünkü kendi ayakların üzerinde duramıyor iken sabit bir işin yok iken kendi aileni kurup nasıl idare ettireceksin..
velhasılı her bakımdan sıkıntı gibi duruyor. yapıp başarılı ve mutlu olanlar yok mu ? var mutlaka ama istisna gibiler azınlıktalar. bu ülke şartlarını ele alırsak işin sadece maddi kısmından dolayı evlenebilme yaşı 30 lara dayandı neredeyse. manevi olarak ise insanların ruh hali çok değişken gene bir şeylerin oturabilmesi nereden baksan 30 lara denk geliyor.
Bu çağda pek mümkün olmayandır. Diyelim ki oldu peşinden ayrılığın geleceğini düşünmekteyim. Hele her iki tarafta bu yaşlardaysa bir heves bile olabilir sonra en ufak bir tartışmada ayrılık efendim.
21 yaşında yapılan evliliktir, neden olmasındır. Fakat bir sorun vardır, karar doğru mudur?
ne üniversite derdi ne de geçim derdi olmadan da yapılan evliliktir. Zira yaşın değil de hissin ağır bastığı kararlar beklentiyi bile düşünmeden evlenme ile sonlanıyor. ilk başlarda acayip cazip,çekici bir yanı olsa da daha sonraları tecrübesizlik ve aile kurma kültürü de işin içine girince fikirler de değişmeye başlıyor,sorumluluklar dev şekilde artıyor.
Çiftimiz durumun o kadar da basit ve eğlenceli olmadığını anlayama başladıkları anda asıl karar noktasına dönülüyor aslında..
her şeyi birlikte inşa edebileceğiniz, yapabileceğiniz, her zorluğu birlikte aşabileceğiniz biriyle çıkıyorsanız bu yola, ki aksi facia olur, yaşın hiç önemi olmaz, pişman da olmazsınız. birlikte büyüyüp olgunlaşacağınız için tabii ki krizler olacaktır ancak sağlamsa inşa ettiğiniz şey, yılmadan aşarsınız.
33 te evlendim 33'e gelene kadar yapmadığım şey kalmadı ki evelendiğimde eşimi üzmiyim diye. harbidende hiç üzmüyorum. herşeyin en güzelini yaşamak lazım. yaşamadan evlenenlerin çok tehlikeli (her türlü aldatmalı, anahtar deliğinden bile verebilecek, verdirtecek düzeyde) olur
evlilikte en önemli olay düğündür. düğünü atlattığın zaman heyecanın kaçar. yani "yani eee şimdi?" kafasına girersin. bu kafaya girdiysen sıçtın zaten. çantanda evlilik cüzdanı adı verilen bir yük, kimliğine işlenmiş bir pişmanlık, cinsiyetine bağlı olarak değişen ya yeni bir soyadı, ya da başka birini soyadına bağlamış olmanın ağırlığı. haramdan helale dönüşen şeyler bile tatsız tuzsuz gelmeye başlar. denemedim ama kafamda kurabiliyorum. hadi evlenelim dediğimde kendi ailemi dizginlerim ama karşı tarafın ailesi başıma bela olacak, bunu biliyorum.
Eskidenmis 21 yasinda evlenmek. Simdi uni mezunu oluyorsun is bulamıyorsun. Giriyorsun biyere asgari ücretle köpek gibi çalıştırıyorlar, sen o parayla kendinimi geçindireceksin, evlenip ev mi geçindireceksin.
Eğer 25 yaşına gelip hala kendi kendine yetemiyorsan tabiki olmayacak olmayacak olay ama 21 22 yaşinda pekala yeterli olgunluğa ulasıp maasini almaya baslayan ev gecindirebilecek daha onemlisi hayat arkadasiyla gecinebilecek insan icin de gecen yillar zarardır bi bakima.
Sözlüğün adeti değişmiyor yine herkes kendisine göre değerlendiriyor. Hiç "acaba bu çocuğun karakteri nasıldır? Karşıdaki nasıl bir insan? Nasıl bir ilişkileri var diye soran yok..
Şahsen benim yapamayacağım eylem. Bakın yapmayacağım demiyorum yapamayacağım diyorum, çünkü ben daha kendime bakamıyorum, kendi sorumluluklarımı yerine getiremiyorum bir de böyle bir durumda hayatıma başkasını sokarsam bilemiyorum. Yani onu koruyabileceğim bu kadar erken yaşta omuzundaki yüklerle yürüyebileceğimi sanmıyorum. Tabii bu söylediklerim benim için geçerli, yapabilen varsa helal olsun.
erkekler için tehlikeli yaş aralığı 18-26 arası olduğu için, henüz bu yaş aralığını atlatmadan yapılacak evlilik - seviyor olsan bile - risk taşır. yani ortalama bir evliliğin taşıdığndan çok daha fazla olan riskten bahsediyorum. bir problem olduğu zaman en büyük kozun enerjik olman olur ki bu da mantıklı hareket etmeni ciddi şekilde engeller; tıpkı evlenmek gibi. evlilikte, tecrübe kazanmaktan ziyade var olan tecrübeyi kullanmak daha mühimdir. malesef abisi, durum bu.
Bu konuda bir genelleme yapılabileceğini düşünmüyorum. Belki adamlar liseden beri beraber hatta belki ilk aşkı. O zaman 21 yaşında evlenmek gayet normal bir durum bana göre. Ya da yaşın getirdiği olgunluktan daha fazlasına sahip olabilirler veya gerçekten aşkı bulmuşlardır ve daha da önemlisi gerçekten birbirlerini anlıyorlardır.
Vallahi evliliği oyuncak yaptılar. 40 yaşında da evlense 6 ay sonra boşanan var demem o ki ne kadar geç evlendiğinin de bir önemi yok yapamayan yapamaz.
Ayrıca (bkz: 16 yaşında ben bunu nasıl yazdı.)
21 yaşında evlenen kişiler şiddetli geçimsizlikten ayrılırlar. Olması için çok çabalamak ve sabretmek lazım. Aşk herşeyi aşar mı? Bilmiyorum, sanırım motivasyona bağlı. Olamaz mı olabilir, beeelki.
