bir fenerbahçeli olarak asla unutamayağım maç.ligin bitimine 6 hafta kalmıştır.fenerbahçe maçı kesinlikle kazanmalıdır aksi taktirde zirve yarışında geride kalacaktır.ne olduğunu anlamadan fenerbahce 3-0 yenik duruma düşmüştür.ilk yarı böyle biter.bazı taraftarlar ikinci yarının başlamasını beklemeden stadı terkederker.oysa maç 60.dakikada başlayacaktır.önce revivo daha sonra rapaicin golleri geliyor,ardından tribünlerden gaz verici bir tezahürat kopuyordu.!!!bizler inandik siz de inanin!!!! daha sonra sahneye uche çıkıyor,aynı sahneyi rapaiç kapatıyordu *
hooijdonk'un 2001'de fenerbahçe'de olduğunu sanan bazı düşüncesiz arkadaşların bok atmaya çalıştığı maçtır. gaziantepspor gibi türkiye'de bir futbol devrimi yapmak üzere olan takımın şampiyonluğa ramak kalmışken maç satabileceğini de düşünür artık bir yerden sonra. haklıdır kendince.
özellikle bu maçta fenerbahçe'nin 4.golünü atan lefter'in gol sevincini josico'yla paylaşması tribünleri adeta bayram yerine çevirmiş, preko da attığı 3.golü can bartu'nun omuzlarında tüm stadı turlayarak kutlamıştır.
edit: hooijdonk'u mesajdan silince fener de maçı satın almış sayıldı.
inanılmaz bir maçtı ..
belki de torunlarıma anlatırken futbol nosyonları kapsamında gözümden yaş gelecek tek anım. bilet sırasında kardan adama dönmüştüm ama olsun, o bilet elime değdiğinde bir güneş gibi içimi ısıtmıştı. nasıl ısıtmasın ki ? şampiyonluk yolunda en zorlu maçında kendimi bildim bileli sevdalısı olduğum takımımı destekleme fırsatını bulmuştum.
stad tam 2 saat öncesinden tıklım tıklım olmuştu, eminim maçın saati ile ilgili şüphelenenler bile vardı. bu arada maç başlamadan önce karşımızdaki tribünlerde olay çıkmış, o sezon her iç saha maçında mükemmel bir birlik beraberlik örneği gösteren taraftarlar arasına kara kedi girmişti sanki. çıkann olaylardan ötürü yaklaşık 30 dakika tezahürat yapmadık.. 1-0 gerideydik tezahürata başladığımızda. herkes takımdan emindi, ta ki peşpeşe gelen 2 gole kadar. o sıradaki haliyet-i ruhiyemi çok iyi hatırlıyorum, dokunsalar ağlayacaktım. ilk yarı 3-0 bittiğinde gidip gitmemek arasında kaldım, sonra bu takım yenilse de alkışı hakketti diye düşündüm. ikinci yarı başlamadan önce taraftarlar takıma eşi benzeri görülmemiş destek verip motive etmeye çalışıyordu, futbolcuların şaşkınlığını dün gibi hatırlarım. ikinci yarıda golü bulana kadar zaman geçmek bilmedi, önce revivo ile umutlandık, ardından rapaiç ile coştuk. dakika daha 70 bile değildi biz maçı 3-2 yapmıştık. uche'nin beraberlik golüyle stadda 9.9 büyüklüğünde deprem yaşanmış, tribündekilerin sesleri bırakın anadolu yakasını avrupa yakasını bile çınlatmıştık.. parma maçında bile bu kadar müthiş bir ses çıkmayacaktı golden sonra, bu kadar sevinmeyecektik.
asla unutmayacağım bir kaptan tepkisine şahit olduğum maçtır, şöyle ki:
kaptan haim revivo, takımının yediği 3. golden sonra topu kalesinin içinden almış ve santraya koyana kadar tüm takımı fırçalayarak yürümüştür, tüm oyuncuların başı önüne ilk defa o an düşmüştür...
ayrıca ikinci yarı takım sahaya çıktıktan sonra tribünlerin takımı çağırıp desteklemesi de okullarda okutulacak cinsten bir harekettir...
son ayrıca; vurdumduymaz bir oyuncu olan abdullah'ın, girdiği bir ikili mücadeleyi kazanmasına karşın topun taca çıkması üzerine yeri yumruklaması da gözümün önünden gitmiyor sözlük!
4. golü spiker tv'den şöyle aktarmıştır:
(sesi kısılmış bir şekilde) Rapppaiiiç Rappaaaiç birer birer sıyrılıyor rakiplerinden rappaaaiç geçecek mi? Rapaaaiç aşırtma bir vuruuuuş vee goooooooooooooooooooooooool...
Rapppaaaiç atıyor 4 oluyoor, Fenerbahçe üç sıfırlık yenilgiden 4-3 lük galibiyete ulaşıyor Rappaaaiç Raapppaaiç...
fb nin ilk yarisi 3-0 iken ikinci yarida 4-3 e cevirerek sampiyon olmasini saglayan mac. ne ilginctir ki o sezon antep te sampiyonluga oynayan bir takim idi. aradan 10 sene gecti ama su siralar nedense cagristi iste..
tüm 3-0 dan 4-3'e çevrilen maçların satılmış maçlar olduğunu, maç kazanan takımlarının maçı satın aldığını, yenilen takımın başkanının parayı cebe doldurduğunu, yenik takımın kalecisinin şikeci olduğunu, bu tip maçlarda galip takımın kesinlikle hak etmeyerek kazandığını anlamış bulunmanın sevincini yaşıyoruz an itibariyle, hemi de bazı hazımsız cimbomlu bünyeler sayesinde, hayır insan kendi ayağına ne diye kurşun sıkar ki, mazisini, tarihini bilmeden atıp tutunca böyle olur, ben şaşırmadım, siz de şaşırmayın sayın abim.
buyrun o zaman, konu tarih...
takvimler, 1989 yılının 3 mayıs'ını gösteriyor, türk futbol tarihinin yüz karalarından biriyle daha karşılaşıyoruz, bir kara leke daha, bir satılmış maç daha, bir şaibe daha, başrollerde satılmış galatasaray, parayı cebe dolduran ergun gürsoy, şikeci simoviç, şikeci tanju.
(bkz: 3 mayıs 1989 galatasaray fenerbahçe maçı)
