insan doğasında inanma duygusunun olduğu düşünülürse;hala insan olduğunu kabul edenler için yanlış bir önermedir.
tabii inanç özgürlüğüne saygıyı göz ardı etmemek de lazım.
insanlar bu devirde bile hala nedenileşemeyip kavga ediyorsa bence gerekli olan olgudur. Gün gelirde tüm insanlar birbiri ile doğru düzgün geçinebilir, o gün işte bu gerceklesebilir. Din, tapınıp ruhsal olarak huzura ulaşmaktan çok, belli kurallarlada olsa toplumu düzen Içerisinde tutmak amacıyla ortaya çıkmış kurallar bütünüdür.
dinden kasıt birşeye inanmaksa eğer;insan hiçbirşeye inanmadan yaşayamaz.bu allah olur enerji olur put olur inek olur krem peynir olur.ama birşeye inanmalı insan.bu muazzam düzenin kendi kendine oluştuğuna inanmak da zaten neyse söylemiyim.
insan her zaman bir yaratıcı düşüncesine ihtiyaç duyacaktır. yalnız kaldığında, üzüldüğünde, kızdığında, korktuğunda...
insansın çünkü gücün bir yere kadar yetiyor.
