21 haziran pazar günü babalar günü, babasız şekilde tabi. seni kaybedeli 8 oldu. haftada 6 gün çalışıp, tek izin günümde evde tek başıma geçireceğim sanırım içim buruk şekil de sensiz.
ne aldığım diplomamı görebilen, ne ilk aldığım maaşımla ona bir gömlek aldığımı bilen, ne mezarı başında yüzlerce kez neden dediğimi bilen bir babam...
hep birşeylerin eksik yaşandığı, hep birşeylerin boğazınızda yumru yaptığı, hep keşkelerin bir bir sıralandığı, hep içinizde, hep acıtan, bir türlü kabuk bağlamayan bir yaraydı babasız olmak.
hep o son babalar günü gelir aklınıza sonraları. aldığınız o son hediyeye, o son sarılışa, o son veda öpücüğüne. nereden bileceksiniz ki, son olacağını günün birinde?
her babalar günü buruk geçer sonraları işte bu yüzden, hep o son babalar gününe takılır gider aklınız... gözlerinizden boşalan yaşlarla birlikte.
