2018i son gunlerinde bana cok guzel seyler yasattigi icin mutlu hatirlamaya caljsacagim.
Hatta sadece son gunlerini hatirlasam kafi cunku sadece son gunleri hatirlamaya deger.
En hızlı yılıydı hayatımın. Dil öğrendim, araba aldım, sattım. Doğu ekspresine bindim, -21 derece soğukta anneme şiir yazdım. 2.5 yıllık ilişkim kabus gibi geceler ile bitti, istemeye 5 hafta kalmışken hem de.. iş değiştirdim büyük bir risk alıp. 4 gece nezarette misafir oldum, bayılana kadar dayak yedim. 250 liramı alabilmek için 2000 lira harcayıp 650 km yol gittim. Anneannemi ellerimle defnettim, 3 yeğenim oldu.
hayatımın en boş, en berbat yılıydı. bırak iyiyi kötü anım bile yok denecek kadar az. bomboş. üzülüyorum kısacık ömrümden 1 yılımın böyle gitmiş olmasına.
Neyi isteyip neyi istemediğimi anlamaya daha da yaklaştığım bir sene oldu. Ayrıca "iyilik yap denize at , balık bilmezse halik bilir." derdim artık demiyorum. Onun yerine iyilikten Maraz doğar diyorum.
