muhtemelen yine yalnız gireceğim. eskiden asosyaldim bir türlü kabul etmezdim de bu yanımı.. mesela her ortama çağırdıklarında geri çekerdim kendimi, soğuk dururdum hep. şimdi ise asosyalliği kırmış, utangaç-çekingen duygularını ergenliğin sonlarında bırakmış bir genç olarak arkadaşlarla şöyle çıkıp iki hava almak, konuşmak, gülmek, eğlenmek istiyorum ama ne arayan var ne soran.. demek ki bazı şeylerin temeli çocuklukta atılıyor.. şimdi her ne kadar özgüvenli ve ortama girmek istiyor olsanız da geçmişin telafisi olmuyor aga...
siz siz olun yalnız girmeyin.. yalnızlık kötü bişiy.
