kaldırımlar biliyor, bir devir muhteşemdik, güz güneşinden hüzünlü, ilk yazdan şendik,pek kırılgan pek acemi, bi söyler bin gülerdik... belki de hayatım boyunca hiç unutamayacağım bir sene yaşadım çok özleyecek olmam gerçeğinden de eminim.
bitmesine gün saydığım boktan sene.
hayatımın en güzel ve en kötü en zor anlarını yaşadığım sene. deseler ki, "o kötü günleri silicez ama iyi günler de gidecek", hemen atlarım "al senin olsun sil yeter ki" diye. öyle zor, öyle sevimsiz, öyle hastalıklı, pis sene.
2015ten umutluyum. gerçi bu kadar saydırdım 2014'e, inşallah 2015in sonunda kibar feyzo'nun finali gibi "gelen gideni arattı hakim beğ" demem. görürsem tabii.
14 en sevdiğim rakamlardan biridir. Sırf bu yüzden hayatımda kesin bi mucize olacak diye beklediğim yıldı. Ama tabikide olmadı. Bitti sayılır işte. Olmazda artık. Allah büyük yinede.
çok sıkıcı bomboş dandik bir yıl
2009'un başları ve sonları iyiydi.
2010'un başları iyi sonları kötuydü.
2011'in başları kötü sonları iyiydi.
2012'nin başları ve sonları güzeldi.
2013'ün başları iyi sonları kötüydü.
başladığı andan itibaren pezevenk gibi davranan senedir. adeta orospu muamelesi yapıyor saolsun. 2013 le aramın süper olmasını kıskandı galiba götveren. pes edicem ama, kafanı yorma.
sanırım 2012'de kaldım ben. Hatırladığım en son mutlu anılarım da 2012' de kaldılar çünkü.2013 ü bile sindirememişken 2014'ü kabul etmem pek mümkün değil. Üstelik hiç iyi başlamayan bu yıla sempatim yok denecek kadar az.
gözümün alışamadığı yıl olmuştur. olası uzay çağı kadar uzak görünüyor gözüme. 1996 doğumlular bile 18 yaşında olmuş. çok hızlı geçer oldu zaman. bir bakmışsın ölmüşsün.
