kıskançlık sebebidir. zira en büyük kıskançlık dünya kupası maçlarından önce milli marş okunurken duygulanıp ağlayan futbolcuları görmektir. ne olurdu bizim de marşımız okunurken, bayrağımız dalgalanırken semih kayayı arda turanı gökhan gönülü görüp tüylerimiz diken diken olsaydı dedirten durumdur.
takımın yediği gollerdeki bireysel hatalar, hücumdaki beceriksizlikler, dünkü maç hariç takım oyunu oynayamamak ve biraz da yönetim buna sebeptir. ben elenmekteki asıl sebebin futbolculardan kaynaklandığını düşünüyorum. hiddink dönemindeyken de öyle çok iyi bir oyunumuz yoktu. bugünkünden biraz halliceydi, tek farkı sonuç olarak iyiydik ve biraz da şanslıydık. şans yanımızda olmayınca olmuyor. bütün maçlarda dünkü oyundaki gibi oynasaydık kupaya gitme şansımız daha fazla olabilirdi.
ne yazık ki hak ettiğimiz bir durum.
brezilya da oynamak bu futbolla doğru olmazdı. önce çeki düzen verilmeliydi abdullah hoca bu yüzden geldi ilk başlarda öyle de yaptı, sonra kontrolü kaybetti kötü kadro seçimleri basit puan kayıpları takım ruhunu bozma vs. derken 2014 te brezilya'ya da gidemiyoruz.
sigara yakılması gereken durumdur. trt'den yabancı hatun dikizleme amacında olmaktır. komşu ülke falan giderse desteklemektir. biz bunları yenerdik lan demektir. velhasılı kelam ömer üründül'ün goooooaaaaaaaaooooooaal diye bağırmasını duyamamaktır.
