2013 benim yılım olsun çok ümitli başlamıştım, tüm heyecanımı ümidimi kaybettim yapmam gereken hiç bir boku yapamadım, bir yılı boşu boşuna daha geçirmenin hezimet-i vakfesinde bedbah bir şuarâya gark oldum. daha ne kaybedebilirim ki. 0 sıfır elde var patlamış mısır. o bile yok mk.
Bunu söylerken Burak Yılmaz'ın golden sonra anne diye bağırdığı gibi bağırmak istiyorum.
Edit:
Ya da
tülay yalvarırım geri dön diyen cefakar,çileli abimiz gibi.
zeynel dinler kpss iktisat kitabı.. 50 tl vermiştim çok içim acıdı..
tuborg 50cc bardağım taşınırken kayboldu lemandan çalmıştım haydan gelen huya gitti üzülmedim..
ortaköyde çok sevimli bi dükkanı olan ahmet abinin benim için tasarladığı küpenin tekini kaybetmek çok yaman bi acıydı..
yalancıktan dedemin yadigarı bakır mevlanalı anahtarlık (bulan geri getirsin lan çok önemliydi benim için.)
ve on on beş tane şemsiyedir her sene olduğu gibi..
pek çok can kaybettik, pek çok küçük çocuk daha o yaşlarında insanlara güvenini kaybetti, çocuk gelinler ailelerini çocukluklarını ve geleceklerini kaybetti, hey heeeyyy bayaa para kaybettik * , bazıları prestij kaybetti... bunları ülke olarak kaybettik belki ama hepimiz bireysel olarak aynı acıyı sıkıntıyı üzüntüyü yaşadık.
daha yıl bitmedi bu iki günde kimbilir daha neler kaybedicez.
