çocukluğumun en güzel yılıydı sokakta gece vaktine kadar maç yapardık, saklambaç, yerden yüksek, hayali oyunlar, kart oyunları. büyüdükçe dünyanın ne kadar leş ve rezil bir yer olduğunu gördüm. bence insanın hayattaki en büyük hayal kırıklığı budur büyüdükçe dünyanın ve insanların çekilmez olduğunu anlamak.
odamdaki loş ışığın altında başıma geçirdiğim ters şapka eşliğinde forum sitelerinde takılıp millete sövmek istediğim yıldır efendim. 17. yaşıma denk gelse güzel olurdu.
kıyametin kopacağı iddia edilmiş güzelim yıl.
ne malmış 10 yıl öncesinde insanlar aq ya niye kıyamet kopsun ki o yılda ne özelliği vardı. aynen kanka 2012 de koyamet koptu zaten.
bu yıl ben 3. sınıftaydım. bu sene bayağı bir kar yağmıştı. ablam yeğenim zeynep'e hamileydi.zeynep dünyaya gelmişti. yazlıktaydık. bir keresinde arkadaşım köpeğin kuyruğuna basmamı istemişti ben de basmıştım fakat sonra köpek kovalamıştı ama sonra kovalamamıştı çünkü ben merdivenlerdeydim. bu sene 4. sınıfa başlamıştım eylül ayında. yeğenimin kulağına sala okunmuştu. bu sene tarkan abimin aşk gitti bizden adlı single'ı çıkmıştı. bu senede ben yüzmek için havuza atlamıştım ve yüzebilmiştim.
bir çok insanın hayatının çöküşü başlamadan önceki son yılıdır. siyasetin henüz halka fazla etki etmediği, genç toplumun henüz gergin ve kutuplaşmadığı yıl.
kadıköy, öğrenci evi, gitar, bira, behzat ç, yalan dünya ve hoşlandığım kızdan ibaretti.
az önce aynaya baktığımda ise alnımda 3. çizginin çıktığını fark ettim.
2012 bir dönüm noktasıydı; Bir başlangıçtı.
Ve mayalar bunu, normalliğin kıyameti anormalliğin başlangıcı olarak takvimlerine not edip, günlüklerini noktaladılar...
izlerken bir yandan korkutan ama bir yandan da insanı üzen filmdir. Şahsen ben neredeyse ağlayacaktım bazı sahnelerde. Resmen dünya yerle yeksan oldu. Şaka maka üç aşağı beş yukarı dünya böyle yok olacak. Swh.
