ilk 45 dakikasini izleyip uyuyakaldigim, 10. dakikadan sonra ne amaca yapilmis bir film oldugu anlasilan (bence) tv icin cekilmis yapim. (ilk 45 dakikalik ayik kaldigim bolumde) filmde inanilmaz bir duzeyde kadercilik, hristiyan misyonerligi islenmekteydi. sonrasinda cagri'ya mi dondu, noldu, esime sormaliyiz. *
asil amaci besbelli olan bu basarili yapimda dogal olarak bircok mantik hatasi da yapilmistir. ornegin; filmde anlatilana gore dunyanin donus hizi yavaslamis. ve bu herhalde bir gunde olmus. niye yavasladi, bir gunde nasil yavaslar bilinmez. o kadar yavaslamis ki, saat geceyarisini gostermesine ragmen halen tepede gunes vardi. bir diger sac bas yoldurasi olay; bu yavaslamanin sonucunda dunyanin cesitli yerlerinde ufak doga felaketleri disinda buyuk capli bir olay olmamaktadir.
boyle filmleri izledikce turk yapimlarina cok da uzulmememiz gerektigini anliyorum.
(mykalkan tarafindan nazikce sunulan ukteye ayni nezaketle aciklamada bulundum.)
kapağına kanılıp alınmaması gereken filmlerden. oyunculuk desen oyunculuk yok, hikaye desen hikaye yok. efekt desen 90 ların efekti; oraya buraya kar yağıyor, ama ne yerde ne de oyuncuların kıyafetlerinin üzerinde kar yok.
eğer bu filmi doomsday flmiyle karıştırıp izlemeye başlamışsanız, ilk 1 saat boyunca ne oluyo burada amına koyim şeklinde monitöre bakıp duruyorsunuz. ha bi yerden hortlak çıktı ha çıkacak diye zamanınız cama sıkıştırılışmış iffet gibi acımasızca tecavüze uğruyor ve siz hala inat edip izlemeye devam ediyorsunuz. yani bu kadar boktan bi filmi bu kadar salak bir şekilde izlediğim için sinirden kendimi sikecem birazdan. izlemeyin, izlettirmeyin, izleyeni sikin...
edit: çok samimi söylüyorum, 1 saat içinde artık sıkıntıdan kendi kendime kuşkulandım, dedim bu film başka heralde bi araştırayım. evet kuşkularımda haklı çıkmıştım. ve filmin o kalan 20-30 dakikasını izlemeyi aklımın ucundan bile geçirmedim. hani buraya kadar gelmişim bi sonuna bakayım bari diye en ufak bir his dahi uyandırmıyor insanda. o derece kötü. izleyeni sikin.
gerek kurgusuyla, gerek görsel efektleriyle, gerek ise hikayesiyle tüyler ürperten bir filmdir. titredim kendime döndüm falan. hatta şükran istavrozu çıkarıp 3 gün şarap içmeyi planlıyorum.
kısaca izlemeyin. yoksa sefil hayatlarınızın ne kadar boş olduğunu görür de üzüntüye gark olursunuz.
Uyarı : işbu entry yüksek oranda ironi içermektedir. kasksız yaklaşmayın.
bu arada amerika da bir dönem dünyayı kurtaran adam satış rekorları kırmıştı. en azından onda kurgu vardı be!
