günümüzün türkiyesinde büyük ihtimalle şakirtlerin avı olur.
Örnek vermek gerekise: bir anda yardımlar başlar, 7-8 sene boyunca "al sana cep harçlığı, al evine de erzak, al üniversite ve lise için 'ücretsiz' ders eğitimleri, al sana kpss yardımları, al sana devlet kadrosu".
1.5 yıl sonra devlet kadrosunda çok iyi pozisyona gelir ve bir gün telefon gelir:
+ Efendim?
- Selamün Aleyküm kardeşim, hatırladın mı beni, ben xxx kişi
+ Aleyküm selam tanıdım abi, nasılsın, iyi misin?
- Hamdolsun, çok şükür. Sen nasılsın aziz kardeşim?
+ iyiyim abi çok şükür, hamdolsun.
- Şey için aradım ben seni, bir yardımın gerekiyor. Allah rızası için yardımın gerekiyor.
+ Ne demek abi. O kadar beni eğittiniz, yanımda oldunuz. Buyur.
- Bizim şu şu ihaleleri almamız lazım veya şu kişiye abilik yapıp, yardım eder misin allah rızası için.
+ Tamam abi, sen oldu bil.
pepee ve kayu ile büyümek. facebok ve twitter manyağı olmak. avmler de jetonla çalışan oyuncaklara binmek, buz devri, madagaskar tarzı animasyon filmleri izlemek, dizi manyağı olmaktır.
kısacası, bir 90 lar da çocuk olmak değildir.
