diyalektiğin, kapısına hiç sıçmadığı kişinin sıçtığı düşüncedir.
kapitalizmde zenginlikte eşitlik, bir taraf lehine mutlaka bozulur. onu şirin göstermek için kullanılan, 'zengin - az zengin' ya da 'zengin - daha zengin'deki azı alan tarafa da genellikle 'fakir' diyoruz.
çalışmaya devam eden kişilerdir.zira işsiz güçsüzsen ve sosyal güvencen yoksa, dünya bi sadaka veriyor devlet..asgari ücreti geçiyor aylık gelir..kömür makarna yeşil kart öğrenci yardımı çocuk yardımı gıda yardımı vs..riye çalışıp üretsin ki yurttaş.dilenmek daha kolay..
sırtını devlete yaslamış insandır. çalışmaya gerek yoktur armut piş ağzıma düş mantığı her zaman bu milletin geleneği olmuştur. üretmek yerine tüketmenin daha fazla yaşandığı yurdum insanın hazıra konması da cabasıdır. (bkz: nerde beleş oraya yerleş)
