--spoiler--
Duygu çöpü diye bir şey vardır; zihnin makineleri üretir onu. Bu çöp, çoktan biten ve artık bir işe yaramayan acılardan oluşur. Geçmişte önem taşıyan ama şimdi hiçbir anlamı kalmayan önlemlerden oluşur.
Savaşçının da anıları vardır, ama o yararlıyı yararsızdan ayırmayı bilir; duygusal çöplerden kurtulur.
Bir arkadaşı şöyle söyler: "Ama onlar benim geçmişimin bir parçası. Benim varlığımı belirlemiş olan duyguları neden çöpe atayım ki"
Savaşçı gülümser, ama artık hissetmediği şeyleri hissetmeye çalışmaz. Değişmektedir o ve duygularının kendisine ayak uydurmasını ister.
--spoiler-- *
--spoiler--
Bin defa öldürdün
Kahrolsun bıktım ya artık
Beni benden aldın attın
beni sattın yazıklar olsun
Allah belanı versin
Allah seni kahretsin
Bana gelen sana gelsin yar
Hayatımı sen mahvettin
Acımadın neler çektim
Kader seni de kör etsin
--spoiler--
ismail yk'dan özlü sözler kullanacağım aklıma gelmezdi lakin ama durum bu sevgili geçen sene. akıllı olsaydın her şey daha güzel olabilirdi.
