ariane mnouchkine tarafından yazılan belkide bugüne kadarki en anlamlı tiyatro bildirgesi.
"tiyatro, yetiş imdadıma!
uyuyorum. uyandır beni
karanlıkta kayboldum, yol göster bana ya da bir ışık yak
tembelim, utandır beni
yorgunum, kaldır beni
ilgisizim, vur bana
aldırış etmiyorum, yok et bu halimi
korkuyorum, cesaret ver bana
cahilim, öğret bana
canavarım, insancıllaştır beni
yüksekten atıyorum, gülmekten öldür beni
edepsizim, alaşağı et beni
kafasızım, değiştir beni
yaramazım, cezalandır beni
baskın ve zalimim, savaş benimle
ukalayım, alay et benimle
avamım, eğit beni
suskunum, çöz beni
artık hayal kurmuyorum, bir korkak ya da budala gibi davran bana
unuttum, bana hafıza yükle
kendimi yaşlı ve tükenmiş hissediyorum, çocukluğu coştur benim için
ağırım, müzik ver bana
üzgünüm, mutluluk getir bana
sağırım, fırtınada acılara çığlık attır
kışkırtıldım, bilgeliği göster bana
zayıfım, dostluğun ışığını yak
körüm, bütün işıkları bir araya topla
çirkinliğin boyunduruğu altındayım, galebe güzelliğin girmesini sağla
nefretle kuşatıldım, sevginin tüm gücünü ver bana."
