bunalimdan daha cok "aman allahim büyüyorum" telasidir, artik bazi seylerin eskisi kadar kolay olmayacagini ve sorumluluklarin sürekli olarak artacagi dusunceleri 20'li yaş insanini tedirgin eder. sorunlarin ciddiyeti artar, üzen şeylerin atlatilmasi zorlaşir, "amaaaan bosveeaar yeeaa"larin azalmasi gerekir.
(bkz: cok tedirginim sozluk)
sözlüğümüzün ne kadar genç bir kitleden oluştuğunu gösteren başlıktır. zira şu ana kadar kimse 40 yas bunalimi 30 yas bunalimi uktelerini doldurmamisken bu baslik bos kalmamistir. eğer liseden sonra eğitimine devam ettiysen * 20 yaş bunalımı saçma bir şeydir. o yaşının ilk basamağındaki sayıyla büyümez insan. okul bitince; iş derdi, askerlik derdi,evlilik sorumluluklarıyla karşılaştığın zaman başlar değişim 20 yaşla değil. O zaman git istediğin kadar bunal. ama 20 yaşa b.k atma. *
eğer böyle bir bunalım dönemi varsa, askerlik yaşınızın gelmiş olması sizi bu bunalıma sokmak için yeterlidir. ama asıl bunalım 25 yaşında yaşanır.. yoksa ben artık genç değil miyim sorusu sık sık aklınıza gelir ve sizi yavaş yavaş bunalıma sürükler. ve bu bunalım artık genç olmadığınızı kabul ettirene kadar devam eder.
bir de 23 yaşında üniversiteyi bitirip, rahat ortamından kopup, memlekinte baba kuralları ile eve dönen, iş bullma telaşındaki genç insanların içerisinde olduğu, bunalım türü vardır. burada uygulanması gereken yöntem; etrafımızdaki güzellikleri farketmeye çalışmaktadır.güneşin doğmadığı gün olmayacağı gibi, en kötü günlerin de geçmemesi mümkün değildir. sabır en büyük erdemlerden biridir.
