hayatta kucuk seylerden zevk alabilen insandir. bir dakikaligina bile olsa insanin tum dertlerini unutturabilecek bir aktivitedir kartopu oynamak. 10 yas akil duzeyinde omur boyu "bilincli" bir sekilde yazi yazmaktansa, omur boyu "bilincsiz" olarak kar topu tercih edebilecek insanlar icin anlasilamayacak bir cumledir.
(bkz: ruhsuz)
hayatında dogru düzgün kar görmemiş ayaz gecelerinde sokak lambalarına bakarak 'ulan bişiyler uçuyor acaba başladı mı?' diyen saçlarından esen rüzgarın kepeklerini uçuşturmasını kar zanneden bir gencin dramıdır gayet tabii.
izmirlileri gene muaf tutuyorum zira az biraz bile olsa daglarda kar goruyorlar ya adanalı, mersinli napsın afrika'da çocuklar gibi sıcaktan kapkara kesilmiş bu adam 50 yasına gelse de kar topu oynamak isteyecektir. engellenemez.
oldukça masum bir eylemin bilinçsizlikle neden suçlandığını anlamadığım durum. kazık kadar olupta hala bilgisayar başında oturmakla suçlanmaktan farksızdır bence.
kar topu oynamanın refah içinde yaşamakla ne alakası var be? diyerek bilinçsizliğin dibine vurmuştur. muhtemelen idrak yolları karın pamuk gibi yerleri kaplaması ve neşe getirmesi ile tıkanmıştır. açın, açıkta kalanın haline aldırmadan onların yanında debeleniyorsa, kar topları içine taş sıkıştırmak sureti ile recm edilmelidir.
