filozofların olduğu zamanlarda konuşanların ve fikirlerini açıkça beyan edenlerin filozof kabul edildiği gerçeğine dayanmaktadır.
günümüzde ise medya ve internet ortamı bu açığı kapatmaktadır. herkes fikrini bir şekilde beyan edebilmektedir.
mesela, sokratesin diyalektiği üç aşamadan oluşur: soru sorma, ironi (alay etme), mayotik (doğurtma). bakıldığında günümüzde her üçü de fazlasıyla yapılmaktadır. farkında olarak ya da farkında olmadan.
yine, farabi'ye göre en gerçek, en yüce varlık tanrı'dır. tanrı, var olmasını bir başka şeye borçlu olmayan, varlığını kendinden alan bir özelliğe sahiptir. diğer varlıklar ise kendi başlarına var olamaz. bu görüş hangimize yabancı ve bu görüşü günümüzde dillendirmeyen kaç kişi var?
descartes ise, doğrulara, gerçek bilgilere varmada "şüphe" metodunu kullanmıştır. kullandığı şüphe, bir amaç değil bir araç şüphesidir. descartes'e göre şüphe etmek düşünmektir. şüphe eden kişi düşünüyor demektir. sorarım size etrafında olanlardan şüphe etmeyen ve bunu dile getirmeyen kaç kişi vardır?
liste uzatılabilir. sadede gelirsek; filozoflar herkesin düşündüğü ama kimsenin söyleyemediği şeyleri söyleyebildikleri için zamanlarının filozofudurlar. günümüzde ise herkes filozoftur.
herşeyin bi sebebi var, misal ben çıkardım ama çekiniyorum. sen o kadar düşün, kafa patlat, bi laf söyle, sonra biri alsın onu facebook ta eski sevgilisine ayar olsun diye yazıp yanına da eşşek fotoğrafı koysun. kaldıramam lan ben. allahtan ölmüş eflatun sokrates filan.
