20 yaşında elhamı öğrenenden bir farkı yoktur. o da içeriğinden habersiz papağan gibi tekrarlıyor 2 yaşındaki bebe de. zaten kuran da insanoğluna papağan gibi arapçası tekrarlansın diye gönderildi.içinde ne yazıyor ne anlatılıyor kinmsenin umrunda değil.işte bu yüzden islam dini namaz kıl oruç tut hacca git de kimi soyarsan soy önemli değil noktasına indirgendi.
peki elham ın türkçesini mi ezbelemiş bu zavallı çocuk?**
eğer türkçesi değil arapçası ise çocuğa daha yararlı eğitim veremeyen anne babanın suçudur bu.
çocuğuna nasıl insan olunur, nasıl namuslu, onurlu ve dürüst olunur onu öğretse hayatta daha çok işine yarayacaktır çocuğun. *
bu bebek 2 yaşında elhamı ezberler fakat muhtemelle kuvvet yaşamı boyunca "dur arapça öğreneyimde anlıyayım şu söylediklerimi" diye düşünmez,ezbere yaşar bu tip insanlar.
ezberlemek yerine orada ne yazdığını türkçe olarak okuyup anlarsa, belki ileride kendisine ezberletmeye çalışan köpeklerden daha faydalı olacak bebektir.
büyük abdest için tuvaleti değil, sözlüğü kullananlar tarafından uydurulmuş bebektir.
o değil de bir gün sözlük yazarları olarak(eğer başarabilirsek), bu herifin ıkındığı şeylerin altına hiç bir şey yazmazsak şu kadar ıkınılarak çıkmış üstünde dumanı dışkıyla başbaşa kalacak ya..işte o günü görmeyi çok isterim..
e sen niye yazıyorsun bunu diyeceklere de; o günleri başlatmaya vesile olmak için derim.
yüce allah'ın nurundan nasiplenmiş, ebeveynleri tarafından adeta bir kahraman gibi sırtı sıvazlanarak tayyip erdoğan fotoğrafı önünde büyütülen, kurt gibi cesur, aslan pençeli, kara murat gibi yürekli, ömer baba gibi dindar, polat kadar kahraman ve michael jackson kadar da ünlü olacak olan, daha o ufacık yaşında akli baliğ bile olmadan her derde deva olan mübarek dualarımızı ezberleyen, gönüllerin idolü, kahraman ak partili bebektir.
arkadaşlar ben böyle şey görmedim şu kısacık hayatımda. hakikaten şu an çok fenayım. yolda gelirken aklıma düşen bu bebek, beni adeta hallaç pamuğuna çevirdi. gözlerimi yollarda düşürdüm sanırım. az sonra gidip toplayacağım. yani abartmıyorum bu kadar olur işte.
geçenlerde rahmet abinin oraya bir bebek getirmişler. bizim pideci rahmet abimiz, mahallenin cesur yürekli ihtiyar delikanlısı. tunç bilek lakaplı eski playboy. beni arıyorlarmış. nefesimin kuvvetli, ahlakımın iyi, nefsimin dirayetli, gönlümün de idrakinin kuvvetli olduğundan mütevellit olsa gerek. çünkü bu bebeğin sahipleri çok şaşırmış. allah allah tabii ki çocuğumuz zeki, çünkü ak partiliyiz de zaten, neden ama böyle oldu ki. acaba fazla zeki mi? yoksa içine cin min kaçmış olmasın demişler. bunun üzerine beni arıyorlarmış. rahmet abi hemen beni aradı ve koşarak gittim. bu kahraman bebek 1 yaşında muska takmaya başlamış, 7 aylıkken yürümeye, 15 aylıkken artan mamasını fakire götürmeye, 18 aylıkken ise erdoğan erdoğan demeye başlamış ve en sonunda 2 yaşına geldiğinde ise elham okumaya başlamış.
görenler küçük dilini yutuyor, hayretler içerisinde kalıyormuş. bakmayın arkadaşlar bende çok irkildim. cin min olur da allah muhafaza iflahımı sikebilir çok dikkatli olmak lazım bu konularda. evden çıkarken zaten abdest almıştım da bu cin min dalgası çok feci. geçen gece namaz kılmadan yattım diye sabaha kadar enseme üflediler.
hülasa, hemen rahmet abiye gittim ve o mübarek çiftimizle tanıştık. oturun pide yiyin dediğimde verdikleri cevap gözlerimi dağladı adeta. bebekleri dahil oruçluymuş. yemiyormuş annesi ne kadar ısrar etse de memesini ağzına tıkmak için.
delikanlı bebek açıkçası, zaten ilk bakışta anladım. çünkü daha kapıdan girdiğim anda -he is my hero falan bişiler söyledi de pek ingilizcem yok anlamadım.
oturun arkadaşlar derdiniz nedir çözelim dedim ve masaya oturduk. rahmet abi de siz durun ben birazdan geliyorum deyip dükkanın kapısına; 'kapalıyız önemli işler var, oruç tutun lan zaten' tabelası astı. neyse oturduk. başladılar anlatmaya dediğim gibi. elham'ı okuyormuş bebek, vay anasını deyip sevmek istedim fakat elimi ısırdı piç ayıptır söylemesi. küfretmeyecektim de canım çok yandı. hala parmağım sargıda arkadaşlar. orda ses çıkaramadım pek ayıp olmasın diye. yoksa tekme tokat döverdim o veledi. anlamam yaşı ufak falan girişirim valla. kafayı sokardım.
neyse, inanmadım tabii ki. çocuk bir başladı allah canımı alsın felak'dan girdi, sübhaneke'den çıktı elham ile bitirdi. tabii bunun üstüne hemen babasına döndüm ve şamar patlattım.
hocam noo'luyor yaa? niye vurdunuz bana dedi ve öbür yanağını uzattı. bu sefer vurmadım ve makas aldım.
bak güzel kardeşim siktir git başkasını kandır. göbeğine kaset falan koymuşsunuzdur ya da büyülü bebek lan bu. voodo büyüsü falan mı yaptınız hanfendi? eğer öyleyse bana geçmez, götünüzde patlar inşallah dedim.
yok abi ne büyüsü al bak deyip çocuğu çırılçıplak soydu. pipisi de messi'ye benziyordu çok güldüm valla. orda değil tabii ki, aileyi gönderdikten sonra. rahmet abi'de farketmiş. bildiğin messi teninde pipi hahaha ne komik ya gerçekten. bir saat güldük rahmet abiyle.
neyse çocuk çıplak kaldı ya, daha da fazla dualamaya başladı. dua bombardımanına çevirdi etrafı. vay rahmet abi ya bu çocuk erecek bugün ya da biz erdik kuran çarpsın dedim. sonradan anladık ki annesi hamileyken 40 gün boyunca tayyip erdoğan resmine bakmış. hani anne hamileyken kime bakarsa çocuk ona benzermiş ya. öyle bir durum olmuş.
yav hanfendi en baştan söyleseniz ehehe. biz de yalan götünüze yuva yapmış, bizi çocuğumuz kahraman ama hasta deyu dolandıracaksınız sandık ya deyip konsolos köpeği gibi sırıttım.
aileyi gönderdikten sonra rahmet abimizle bu konuyu istişare ettik ve arkaya geçip sohbet ettik. ben de biraz ağladım siz yabancı değilsiniz. rahmet abi de beni görüp ağlamaya başladı ve masada adeta iki sevgili gibi birbirimize tebessümler eşliğinde iki üç romantik dakika bakarak hüngür hüngür ağladık.
tabii ki o kahraman bebeğin telefonunu falan aldım, yani ailesinin. ilerde işimize yarayabilir. yerleştirdiğimiz adamlar emekli olacak elbet. ha ayrıca dikkat edin ak partili kardeşlerim. haketmeyen adamları iyi yerlere atamayalım lütfen. geçen tapu kadastroya bi arkadaşı atadık, kahpelik yaptı. bi arsa kapatıcaktık götlük yaptı. neyse işte bunlar bu kadar önemli değil. dikkat etmeniz için söyledim. çünkü her daim görüşemiyoruz biliyorsunuz.
eve gelirken yalnızlığıma ve rahmet abiden ayrılışıma üzüldüm. keşke az daha sohbet edebilsem, keşke biraz daha o sımsıcak yüreğinden akan nurdan nasiplenebilseydim. o sıcacık, pide yapmaktan nasır tutmuş ve terli ellerini sıkabilseydim.
ama olmazdı, evde yatalak valideciğim ve kız bacım vardı. zaten hava kararmaya başlamıştı. o saatte hırsızı, uğursuzu, laiki, solcusu var. hele bir de benim evimi biliyorlarsa yatalak valideciğim ve kız bacıma türlü türlü kötülük yapabilirlerdi... bir sigara yakmak istedim, orucum izin vermedi. ağladım yalnızlığıma, şu kısmetimin bir türlü açılmamasına, yüce allah tarafından sahiplenilsem de hiçbir dost dediğim tarafından sahiplenilmememe ağladım. gerçekten çok ağladım...
