120. dakikasında ki karanbolden sonra istemsizce ayağa fırlayıp alkışlamama sebep olan maçtır. akabin de kkaçırılan penaltı da cabası oldu. gana çok şanssız ve uruguay yine agresif. ve en sevdiğim durum; penaltılarr.
forlan'ın yerinde olsam teker teker dalardım hepsine dedirten maç. adamın yapmadığı koşu kalmadı, ne pas atan ne pas atabilen adam var. iki takımdan hangisi çıkarsa çıksın, sonraki maç yalan olacaklardır.
eğer yanlış görmediysem az önce ikili bir mücadelede olay bittikten sonra muntari perreira'nın kafasına tekme savurmuş * ve nefretimi kazanmış; tekmeye maruz kalan perreira ise buna rağmen elnden tutup kaldırarak aferin dedirtmiştir, tabi bunu da perreira'nın "bilmeden yapmıştır canım." diye düşünebileceğini hesaba katarak söylüyorum.
sevdiğim bir takım bugün brezilyayı eledi, asıl tuttuğum takım ise yarın turnuvanın en önemli favorisi almanya ile oynayacak. o yüzden tarafsız olduğum bir maç, ama tabii ki de gönlüm afrika'nın temsilcisi gana'dan yana. versah'ın dikkatli olması lazım, gana'lı oyuncular hızlı, güçlü ve bir kaç tanesi de yetenekli. biraz daha hızlı düşünseler uruguay'ı yenebilirler. uruguay'ın ise yan toplar ve forlan-suarez ikilisi en büyük kozları.
o değil de gollere de ayrı bir parantez açmak lazım. muntari "sıktınız ulan." deyip yarı biterken çaktı, "sen misin çakan." diye sinirlenen forlan da mükemmel bir golle cevap verdi.
ayrıca forlan'ın kesme vuruşunda topun önce içe, tam kaleye yöneldiği sırada da dışa doğru falso aldığını farkettim. jabulani dedikleri topun, sözü edilen falsosu buymuş herhalde.
